Pre-WratH Rapture of te Church

Inleiding op deze leer

Voorwoord

Begin 1990 kreeg ik van een vriend het boek ‘The Sign’ van Robert van Kampen geschenk. Naast de vele boeken die ik al bezat over eschatologie kon die er ook nog wel bij! Ik heb toen vluchtig kennisgenomen van de inhoud en gelaten voor wat het was. Totdat ik voor enige tijd geleden met de inhoud, dat wil zeggen met de ‘Pre-Wrath’ visie geconfronteerd werd. Al die jaren, van het begin van de jaren negentig van de vorige eeuw tot heden, heb ik nooit gelovigen ontmoet die deze leer aanhingen. Zelfs, na twintig jaar als beheerder in een christelijke boekhandel gewerkt te hebben, en op de hoogte was en moest zijn wat er op de evangelische boekenmarkt te verkrijgen was, kan ik mij niet herinneren dat deze visie ooit een ‘hot item’ is geweest. De website ‘Christipedia’ zegt: ‘Een Nederlands equivalent bestaat er niet’. Ik heb op internet gezocht naar Nederlandstalige kritieken op deze visie maar dat bracht maar een schamele oogst op, vandaar dat ik dan maar de koe ‘bij de horens’ pak en zelf zal proberen daarover wat duidelijkheid te scheppen. Hoewel ik besef dat elke visie zijn sterke en zwakke kanten heeft volg ik zelf de futuristisch-pretribulationistisch-prechialistische uitleg, zoals de meerderheid van de gelovigen. Futuristisch is op de toekomst betrekkend hebbend; de dingen vanuit de toekomst verklarend. Pretribulationistisch is de leer dat de Gemeente wordt opgenomen vóór de grote verdrukking. Prechiliasme of millennialisme is de leer dat de parousie (de zichtbare wederkomst van Christus) vóór het millennium, het duizendjarig messiaanse vrederijk zal plaatsvinden. Dankbaar maak ik gebruik van de vele kritieken die op de ‘Pre-Wrath’ visie in de loop van de jaren negentig van de vorige eeuw in de VS, toen het boek van Marvin Rosenthal ‘The Pre-Wrath Rapture of the Church’ op de markt kwam, zijn verschenen. Helaas zijn praktisch alle kritieken in het Engels geschreven en afkomstig uit de VS. U kunt ze met een beetje inspanning vinden op het internet.

Inleiding

De studie van de eschatologie is er een die veel mensen ofwel vermijden vanwege alle verschillen in uitleg, of ze zien het niet als relevant in hun leven van vandaag. Interessant genoeg lijkt onze cultuur gefascineerd te zijn door filmscenario’s van mogelijke catastrofale gebeurtenissen die het einde van de wereld inluiden. En dat is niet denkbeeldig, want in augustus 2021 is door de IPCC, het klimaatpanel van de VN een nieuw rapport uitgebracht waarin aan de alarmbel getrokken wordt, wordt de gedachte aan een eventueel catastrofaal einde van de aarde weer onder de aandacht gebracht. Zouden bijbelgetrouwe christenen deze fascinatie niet willen delen en in de Bijbel onderzoeken wat God zegt over het einde van de wereld, omdat Hij het einde al vanaf het begin heeft geschreven (Jes.46:10) en ook een antwoord te kunnen geven wanneer ongelovigen vragen hoe zij daarover denken? Nog belangrijker is dat profetie ongeveer een derde van alle Bijbelse tekst uitmaakt. Zouden deze zelfde christenen niet gemotiveerd moeten zijn om de ‘hele raad van God’ (Hand.20:27) te kennen of zijn ze tevreden met twee derde van de Bijbelse inhoud? Dit gebrek aan verlangen om zich het onderwijs over de eindtijd eigen te maken is ongelukkig en door de studie ervan helemaal te vermijden. De apostel Paulus en Johannes leren ons dat de christen dan een speciaal soort troost en zegen misloopt (1Thes.4:18; Op.1:3). Een van de onderwerpen is de komst van Christus voor de Gemeente, de zgn. Opname. De Opname-gebeurtenis als realiteit wordt niet fel bediscussieerd. De timing van de Opname echter wel. Er zijn vier hoofdvisies met betrekking tot de timing van de Opname: ten eerste het Pre-tribulationisme, de leer dat de Gemeente wordt opgenomen vóór de laatste jaarweek van Daniël. Ten tweede, vanaf 1950 het zgn. Mid-tribulationisme, de leer dat de Gemeente wordt opgenomen halverwege de laatste zeventigste jaarweek van Daniël, dat is aan het begin van de laatste helft van de zeventigste jaarweek van Daniël. En tenslotte het posttribulationisme, de opvatting dat de Gemeente wordt opgenomen na de laatste, zeventigste jaarweek. In de jaren negentig van de vorige eeuw is er dan nog een andere visie bij gekomen die de ‘Pre-Wrath Rapture of the Church’ wordt genoemd, beter bekend als ‘Pre-Wrath’. Voor wat betreft de jaarweken zie Daniël 9:24-27; een jaarweek is een periode van zeven jaar.

Elk van deze visies hebben hun argumenten naar voren gebracht en elk is ervan overtuigd dat zij de juiste uitleg van de Bijbelse gegevens hebben. Je zou pagina’s vol kunnen schrijven om tijd te besteden aan het bekritiseren van elke weergave, want elke weergave is niet zonder problemen. In dit artikel zal ik echter specifiek de laatstverschenen opname-visie, de Pre-Wrath-visie onderzoeken. De belangrijkste mannen van deze visie zijn Marvin J. Rosenthal en Robert van Kampen. Ze bedachten de uitdrukking ‘Prewrath Rapture’ om hun visie te verduidelijken. In een aantal artikelen hoop ik enkele van de belangrijkste aspecten van deze doctrine te behandelen om te onderzoeken en te zien of ze in overeenstemming zijn met de Schrift. Nu al kan ik zeggen dat de Pre-Wrath-opname-visie te veel problemen in zich heeft om als haalbare visie te worden beschouwd. Wat ik hoop is, dat Bijbelgetrouwe christenen zich niet laten afschrikken door de complexiteit van het onderwerp en spreek het verlangen uit dat er een verlangen ontstaat kennis te nemen van het profetisch Woord. (Hand.17:11; 2Petr.1:19; Op.1:3).

Kort overzicht

De kern van het boek van Rosenthal is de mening dat de Gemeente zal worden opgenomen net voor het vierde kwartaal van de zeventigste jaarweek van Daniël. Rosenthal verdeelt Daniëls zeventigste week in drie verschillende perioden: (1) ‘Het begin van smarten’, die drie en half jaar duurt, daarna de zgn. (2) Grote Verdrukking”, waarbij de eerste helft van de laatste drieënhalf jaar of 21 maanden betrokken is, gevolgd door (3) de Dag des Heren, verspreid over de tweede helft van de drieënhalf jaar of de laatste 21 maanden. Rosenthal benadrukt dat de opname zal plaatsvinden ná de Grote Verdrukking en vóór de Dag des Heren, de tijd van Gods toorn, die, volgens de auteur begint met de opening van het zevende zegel (Op.8:1, blz.60, 61). In Rosenthals visie moet de Gemeente de Antichrist en de Grote Verdrukking, doormaken ​​en na vierenzestig maanden in de zeventigste jaarweek zal ze worden opgenomen. Dit vernietigt volledig de doctrine van imminentie, die Rosenthal ‘onhoudbaar’ noemt. (Imminent is wat (altijd) kan gebeuren; op handen zijnde; naderend; onmiddellijk dreigend; boven het hoofd hangend. Voorbeeld: een imminent gevaar). Zo schrijft hij Walvoords boek The Rapture Question, af als zijnde totaal nutteloos in het debat omdat ‘er simpelweg geen exegetisch bewijs is voor pretribulationeel rapturisme’. We zullen zien.

Heilige huisjes…

Als u, zoals het merendeel van de gelovigen, het pretribulationistisch standpunt volgt, zult u ervaren dat de Pre-Wrath doctrine tegen veel ‘heilige huisjes’ schopt. Hieronder een voorlopige en voorwaardelijke opsomming waaraan u zich mag verwachten. Voorlopig en voorwaardelijk, omdat ik in de nog te verschijnen artikelen dat verder hoop uit te werken.

1. De Gemeente zal door de Grote Verdrukking moeten en het optreden van de Antichrist mee moeten maken. Daardoor is het moment van de ‘Opname’ vrij nauwkeurig te verwachten en te berekenen, dus de opdracht om te waken is nutteloos. ‘Waakt dan, want u kent de dag of het uur niet’ (Mat.25:13).

2. De zeventig jaarweken zijn voor Israël, ook het laatste jaar, maar in Rosenthals boek wordt aan Israël amper aandacht besteed.

3. Op blz.34 schrijft Rosenthal ‘tussen neus en lippen door’ dat hij van mening is dat Openbaring 2 en 3 geen profetische geschiedenis schrijft van de christenheid doorheen de eeuwen. M.i. is het hele boek Openbaring echter profetie (Op.1:3) ook de hoofdstukken 2 en 3. Die mening is te begrijpen wanneer men gelooft dat de Gemeente door de Grote Verdrukking moet! Helaas komt er geen vermelding van de Gemeente ná hoofdstuk 6 meer voor in de Openbaring. Pas in hoofdstuk 19 krijgen we ze weer voor de aandacht.

4. Volgens Pre-Wrath is er maar één wederkomst van Christus, geen twee. Niet één komst voor de Gemeente en een tweede voor Israël en de volken. De Opname waarover in de Pre-Wrath visie gesproken komt ook niet overeen met de gangbare gedachte in de Pretribulationistische visie.

5. De imminentie wordt verworpen. ‘Perhaps Today’ is daardoor een misplaatste opmerking in deze visie. De Heer Jezus kon gisteren, maar kan ook vandaag niet komen, ten hoogste over zo’n 6 jaar vanaf de tijd dat de laatste jaarweek begint…

6. De zeventigste jaarweek wordt op grond van de Schrift gesplitst in twee delen (Dan.9:27). Door Rosenthal echter in drie delen.

7. De Opname. De vraag blijft echter wat daar onder te verstaan is in Rosenthals visie en wanneer vindt die plaats en waar vinden we daar een vermelding van in het boek Openbaring?

8. De Opname wordt, m.i. onterecht, verklaard door gebruik te maken van Mat.24:40. Dit kan niet juist zijn want de Opname was een verborgenheid en eerst door de apostel Paulus bekendgemaakt.

9. Mattheüs 24 wordt onterecht toegepast op de Gemeente. M.i. gaat het daar over het toekomstige volk Israël, zoals uit de tekst zelf duidelijk blijkt.

10. De vraag is of Rosenthal wel voldoende onderscheid maakt tussen (gelovigen uit) Israël en de Gemeente.

Tot zover voorlopig. Zoals gezegd in volgende artikel hoop ik wat verder op de doctrine van Rosenthal in te gaan.

____________________________________________________________________________________________________