Israël Actueel

Volledige tekst toespraak Netanyahu voor de VN

Times of Israël van 27 september 2024

‘Er is geen plaats in het Midden-Oosten die Israël niet kan bereiken’

‘Genoeg is genoeg’, zegt hij over Hezbollah, waarschuwt ook Iran

Premier vertelt de wereld om te kiezen voor vrede en strijd tegen ‘Iraanse vloek’; zweert Hezbollah te blijven raken; zegt dat Hamas moet gaan; hekelt de VN; belooft dat Israël ‘niet zachtjes die goede nacht in zal gaan’

Door ToI-personeel

27 september 2024, 7:26 uur

De volledige tekst van de toespraak van premier Benjamin Netanyahu tot de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties, 27 september 2024, zoals verstrekt door het kabinet van de premier.

“Meneer de president, dames en heren, ik was niet van plan om hier dit jaar te komen. Mijn land is in oorlog en vecht voor zijn leven. Maar nadat ik de leugens en laster over mijn land had gehoord door veel van de sprekers op dit podium, besloot ik hierheen te komen en de zaken recht te zetten. Ik besloot hierheen te komen om voor mijn volk te spreken. Om voor mijn land te spreken, om voor de waarheid te spreken. En hier is de waarheid: Israël zoekt vrede. Israël hunkert naar vrede. Israël heeft vrede gesloten en zal opnieuw vrede sluiten. Toch worden we geconfronteerd met woeste vijanden die onze vernietiging zoeken, en we moeten ons tegen hen verdedigen. Deze wrede moordenaars, onze vijanden, proberen niet alleen ons te vernietigen, maar ze proberen ook onze gemeenschappelijke beschaving te vernietigen en ons allemaal terug te brengen naar een duister tijdperk van tirannie en terreur. Toen ik hier vorig jaar sprak, zei ik dat we voor dezelfde tijdloze keuze staan die Mozes duizenden jaren geleden aan het volk van Israël voorlegde, toen we op het punt stonden het Beloofde Land binnen te gaan. Mozes vertelde ons dat onze daden zouden bepalen of we aan toekomstige generaties een zegen of een vloek zouden nalaten.

En dat is de keuze waar we vandaag voor staan: de vloek van de niet-aflatende agressie van Iran of de zegen van een historische verzoening tussen Arabier en Jood. In de dagen die op die toespraak volgden, kwam de zegen waarover ik sprak scherper in beeld. Een normaliseringsdeal tussen Saoedi-Arabië en Israël leek dichterbij dan ooit. Maar toen kwam de vloek van 7 oktober. Duizenden door Iran gesteunde Hamas-terroristen uit Gaza stormden Israël binnen in pick-uptrucks en op motorfietsen, en ze begingen onvoorstelbare wreedheden. Ze hebben 1.200 mensen op brute wijze vermoord. Ze verkrachtten en verminkten vrouwen. Ze onthoofdden mannen. Ze verbrandden baby’s levend. Ze verbrandden hele families levend – baby’s, kinderen, ouders, grootouders, in scènes die deden denken aan de nazi-Holocaust. Hamas ontvoerde 251 mensen uit tientallen verschillende landen en sleepte ze naar de kerkers van Gaza. Israël heeft 154 van deze gijzelaars naar huis gebracht, waaronder 117 die levend zijn teruggekeerd. Ik wil u verzekeren dat we niet zullen rusten voordat de resterende gijzelaars ook naar huis zijn gebracht, en sommige van hun familieleden zijn hier vandaag bij ons. Ik vraag je om op te staan.

Bij ons is Eli Shtivi, wiens zoon Idan werd ontvoerd van het Nova muziekfestival. Dat was zijn misdaad: een muziekfestival. En deze moorddadige monsters namen hem mee. Koby Samerano, wiens zoon Jonathan werd vermoord, en zijn lijk werd naar de kerkers gebracht, naar de terreurtunnels van Gaza – een lijk dat gegijzeld werd.

Salem Alatrash, wiens broer Mohammad, een dappere Arabische Israëlische soldaat, werd vermoord. Ook zijn lichaam werd naar Gaza gebracht. En dat gold ook voor het lichaam van de dochter van Ifat Haiman, Inbar, die op datzelfde muziekfestival op brute wijze werd vermoord.

Bij ons is Sharon Sharabi, wiens broer Yossi werd vermoord, en die bidt voor zijn oudere broer Eli, die nog steeds gegijzeld wordt in Gaza. En bij ons is ook Yizhar Lifshitz van Kibboets Nir Oz, een kibboets die werd weggevaagd door de terroristen.

Gelukkig hebben we de vrijlating van zijn moeder, Yocheved, bewerkstelligd, maar zijn vader, Oded, kwijnt nog steeds weg in de ondergrondse terroristische hel van Hamas. Ik beloof je nogmaals, we zullen je dierbaren naar huis terugbrengen. We zullen die inspanning niet sparen totdat deze heilige missie is volbracht.

Oorlog op zeven fronten

Dames en heren, de vloek van 7 oktober begon toen Hamas Israël binnenviel vanuit Gaza, maar daar eindigde het niet. Israël werd al snel gedwongen zich te verdedigen op nog zes oorlogsfronten die door Iran werden georganiseerd. Op 8 oktober viel Hezbollah ons aan vanuit Libanon. Sindsdien hebben ze meer dan 8.000 raketten afgevuurd op onze dorpen en steden, op onze burgers, op onze kinderen. Twee weken later lanceerden de door Iran gesteunde Houthi’s in Jemen drones en raketten op Israël, de eerste van 250 van dergelijke aanvallen, waaronder een gisteren gericht op Tel Aviv. De sjiitische milities van Iran in Syrië en Irak hebben het afgelopen jaar ook tientallen keren Israël aangevallen. Aangewakkerd door Iran hebben Palestijnse terroristen in Judea en Samaria daar en in heel Israël tientallen aanslagen gepleegd. En afgelopen april viel Iran voor het eerst Israël rechtstreeks aan vanaf zijn eigen grondgebied. 300 drones, kruisraketten en ballistische raketten op ons afvuren. Ik heb een boodschap voor de tirannen van Teheran: als jullie ons slaan, zullen wij jullie treffen. Er is geen plaats – er is geen plaats in Iran – die de lange arm van Israël niet kan bereiken. En dat geldt voor het hele Midden-Oosten. Verre van lammeren te zijn die naar de slachtbank worden geleid, hebben de soldaten van Israël teruggevochten met ongelooflijke moed en met heldhaftige offers. En ik heb nog een boodschap voor deze vergadering en voor de wereld buiten deze zaal: we zijn aan de winnende hand.

Zegen of vloek

Dames en heren, terwijl Israël zich verdedigt tegen Iran in deze zevenfrontenoorlog, kunnen de scheidslijnen tussen de zegen en de vloek niet duidelijker zijn. Dit is de kaart die ik hier vorig jaar presenteerde. Het is een kaart van een zegen. Het toont Israël en zijn Arabische partners die een landbrug vormen die Azië en Europa met elkaar verbindt. Tussen de Indische Oceaan en de Middellandse Zee, over deze brug, zullen we spoorlijnen, energiepijpleidingen en glasvezelkabels aanleggen, en dit zal de verbetering van 2 miljard mensen dienen.

Kijk nu eens naar deze tweede kaart. Het is een kaart van een vloek. Het is een kaart van een boog van terreur die Iran heeft gecreëerd en opgelegd van de Indische Oceaan tot de Middellandse Zee. De kwaadaardige boog van Iran heeft de internationale waterwegen afgesloten. Het snijdt de handel af, het vernietigt naties van binnenuit en brengt ellende toe aan miljoenen. Aan de ene kant een stralende zegen — een toekomst van hoop. Aan de andere kant, een donkere toekomst van wanhoop. En als je denkt dat deze donkere kaart alleen een vloek is voor Israël, dan moet je nog eens goed nadenken. Omdat de agressie van Iran, als het niet wordt beteugeld, elk land in het Midden-Oosten in gevaar zal brengen, en vele, vele landen in de rest van de wereld, omdat Iran zijn radicalisme tot ver buiten het Midden-Oosten wil opleggen. Daarom financiert het terreurnetwerken op vijf continenten. Daarom bouwt het ballistische raketten voor kernkoppen om de hele wereld te bedreigen. Te lang heeft de wereld Iran gesust. Het kneep een oogje dicht voor zijn interne repressie. Het kneep een oogje dicht voor zijn externe agressie. Nou, aan die verzoening moet een einde komen. En aan die verzoening moet nu een einde komen.

Naties van de wereld moeten het dappere volk van Iran steunen dat zich wil ontdoen van dit kwaadaardige regime. Verantwoordelijke regeringen moeten niet alleen Israël steunen bij het terugdringen van de agressie van Iran, maar ze moeten zich ook bij Israël aansluiten. Ze zouden zich bij Israël moeten aansluiten om het kernwapenprogramma van Iran te stoppen. In dit orgaan en in de Veiligheidsraad gaan we over een paar maanden beraadslagen. En ik roep de Veiligheidsraad op om de sancties van de VN-Veiligheidsraad tegen Iran terug te draaien, omdat we allemaal alles moeten doen wat in onze macht ligt om ervoor te zorgen dat Iran nooit kernwapens krijgt. Al tientallen jaren waarschuw ik de wereld voor het nucleaire programma van Iran. Onze acties hebben dit programma misschien wel tien jaar vertraagd, maar we hebben het niet gestopt. We hebben het uitgesteld, maar we hebben het niet gestopt. Iran probeert nu zijn nucleaire programma te bewapenen. In het belang van de vrede en veiligheid van al uw landen. In het belang van de vrede en veiligheid van de hele wereld mogen we dat niet laten gebeuren. En ik verzeker je, Israël zal alles doen wat in zijn macht ligt om ervoor te zorgen dat het niet gebeurt.

Dus, dames en heren, de vraag die voor ons ligt is eenvoudig: welke van deze twee kaarten die ik u heb laten zien, zal onze toekomst vormgeven? Zullen het de zegeningen van vrede en welvaart zijn voor Israël, onze Arabische partners en de rest van de wereld? Of zal het de vloek zijn waarin Iran en zijn handlangers overal bloedbad en chaos verspreiden? Israël heeft zijn keuze al gemaakt. We hebben besloten om de zegen vooruit te helpen. We bouwen aan een partnerschap voor vrede met onze Arabische buren, terwijl we vechten tegen de krachten van terreur die die vrede bedreigen.

Hamas moet weg

Bijna een jaar lang hebben de dappere mannen en vrouwen van de IDF systematisch het terreurleger van Hamas, dat ooit over Gaza regeerde, verpletterd. Op 7 oktober, de dag van die invasie in Israël, telde dat terreurleger bijna 40.000 terroristen. Het was bewapend met meer dan 15.000 raketten. Het had 350 mijl aan terreurtunnels – een ondergronds netwerk dat groter was dan het metrosysteem van New York – die ze gebruikten om boven- en ondergrondse ravage aan te richten. Een jaar later heeft de IDF meer dan de helft van deze terroristen gedood of gevangengenomen, meer dan 90% van hun raketarsenaal vernietigd en de belangrijkste segmenten van hun terreurtunnelnetwerk geëlimineerd. In afgemeten militaire operaties hebben we bijna alle terreurbataljons van Hamas vernietigd – 23 van de 24 bataljons. Nu, om onze overwinning te voltooien, richten we ons op het opruimen van de resterende gevechtscapaciteiten van Hamas. We schakelen hoge terroristische commandanten uit en vernietigen de resterende terroristische infrastructuur. Maar al die tijd blijven we gefocust op onze heilige missie: onze gijzelaars naar huis brengen, en we zullen niet stoppen totdat die missie is voltooid.

Nu, dames en heren, zelfs met de sterk verminderde militaire capaciteit van Hamas, oefenen de terroristen nog steeds enige regeringsmacht uit in Gaza door het voedsel te stelen dat wij hulporganisaties in staat stellen Gaza binnen te brengen. Hamas steelt het voedsel en vervolgens verhogen ze de prijzen. Ze voeden hun buik en dan vullen ze hun schatkist met geld dat ze afpersen van hun eigen mensen. Ze verkopen het gestolen voedsel tegen exorbitante prijzen, en zo blijven ze aan de macht. Nou, ook hier moet een einde aan komen, en we werken eraan om er een einde aan te maken. En de reden is simpel: omdat als Hamas aan de macht blijft, het zich zal hergroeperen, herbewapenen en Israël keer op keer zal aanvallen, zoals het heeft gezworen te doen. Dus Hamas moet weg. Stelt u zich eens voor, voor degenen die zeggen dat Hamas moet blijven, dat het deel moet uitmaken van een naoorlogs Gaza – stel je voor, in een naoorlogse situatie na de Tweede Wereldoorlog, dat de verslagen nazi’s in 1945 Duitsland mogen herbouwen? Het is onvoorstelbaar. Het is belachelijk. Het gebeurde toen niet, en het gaat nu ook niet gebeuren. Dit is de reden waarom Israël elke rol van Hamas in een naoorlogs Gaza zal afwijzen. We zijn er niet op uit om Gaza te hervestigen. Wat we zoeken is een gedemilitariseerd en gederadicaliseerd Gaza. Alleen dan kunnen we ervoor zorgen dat deze gevechtsronde de laatste ronde van de strijd zal zijn.

We zijn bereid om samen te werken met regionale en andere partners om een lokaal civiel bestuur in Gaza te ondersteunen, dat zich inzet voor vreedzame coëxistentie. Wat de gijzelaars betreft, heb ik een boodschap voor de ontvoerders van Hamas: laat ze gaan. Laat ze gaan. Allemaal. Degenen die vandaag leven, moeten levend worden teruggebracht, en de stoffelijke resten van degenen die je op brute wijze hebt gedood, moeten worden teruggegeven aan hun families. Die families hier vandaag bij ons en anderen in Israël verdienen het om een rustplaats te hebben voor hun dierbaren. Een plek waar ze kunnen rouwen en hen kunnen herinneren.

Dames en heren, er kan nu een einde komen aan deze oorlog. Het enige wat er moet gebeuren is dat Hamas zich overgeeft, de wapens neerlegt en alle gijzelaars vrijlaat. Maar als ze dat niet doen, zullen we vechten tot we de overwinning behalen. Totale overwinning. Er is geen vervanging voor.

Over Hezbollah geldt: ‘genoeg is genoeg’

Israël moet Hezbollah ook in Libanon verslaan. Hezbollah is de ultieme terreurorganisatie in de wereld van vandaag. Het heeft tentakels die alle continenten overspannen. Het heeft meer Amerikanen en meer Fransen vermoord dan welke groep dan ook, behalve Bin Laden. Het heeft de burgers van vele landen vermoord die in deze zaal vertegenwoordigd zijn. En het heeft Israël de afgelopen 20 jaar venijnig aangevallen. In het afgelopen jaar, volledig zonder aanleiding, een dag na het bloedbad van Hamas op 7 oktober, begon Hezbollah aanvallen tegen Israël, waardoor meer dan 60.000 Israëli’s aan onze noordgrens gedwongen werden hun huizen te verlaten en vluchtelingen werden in hun eigen land. Hezbollah veranderde levendige steden in het noorden van Israël in spooksteden. Dus ik wil dat je hierover nadenkt in gelijkwaardige Amerikaanse termen. Stel je voor dat terroristen El Paso en San Diego in spooksteden zouden veranderen.

Vraag jezelf dan af: hoe lang zou de Amerikaanse regering dat tolereren? Een dag, een week, een maand? Ik betwijfel of ze het zelfs maar voor een enkele dag zouden tolereren. Toch tolereert Israël deze ondraaglijke situatie al bijna een jaar. Nou, ik ben hier vandaag gekomen om te zeggen dat het genoeg is geweest. We zullen niet rusten voordat onze burgers veilig naar hun huizen kunnen terugkeren. We zullen geen terreurleger accepteren dat aan onze noordgrens is neergestreken en in staat is om nog een bloedbad in de stijl van 7 oktober te plegen. 18 jaar lang weigerde Hezbollah schaamteloos resolutie 1701 van de VN-Veiligheidsraad uit te voeren, die het verplicht zijn troepen weg te halen van onze grenzen. In plaats daarvan bewoog Hezbollah zich tot aan onze grens. Ze groeven in het geheim terreurtunnels om onze gemeenschappen te infiltreren en vuurden zonder onderscheid duizenden raketten af op onze steden en dorpen. Ze vuren deze raketten en projectielen niet af vanaf militaire locaties – dat doen ze ook – maar ze vuren die raketten en projectielen af nadat ze ze in scholen, in ziekenhuizen, in appartementsgebouwen en in de privéwoningen van de burgers van Libanon hebben geplaatst. Ze brengen hun eigen mensen in gevaar. Ze plaatsten een raket in elke keuken. Een raket in elke garage. Ik zei deze week tegen het volk van Libanon: stap uit de dodelijke val waarin Hezbollah jullie heeft geplaatst. Laat Nasrallah Libanon niet de afgrond in slepen. We zijn niet in oorlog met je. We zijn in oorlog met Hezbollah, die uw land heeft gekaapt en dreigt het onze te vernietigen. Zolang Hezbollah het pad van oorlog kiest, heeft Israël geen keus. En Israël heeft het volste recht om deze dreiging weg te nemen en onze burgers veilig naar hun huizen terug te brengen, en dat is precies wat we doen. Deze week nog vernietigde de IDF grote percentages van de raketten van Hezbollah, die drie decennia lang met financiering van Iran waren gebouwd. We hebben hoge militaire commandanten uitgeschakeld die niet alleen Israëlisch bloed vergoten, maar ook Amerikaans en Frans bloed. En toen hebben we hun vervangers eruit gehaald. En dan de vervangingen van hun vervangers. En we zullen doorgaan met het vernederen van Hezbollah totdat al onze doelstellingen zijn bereikt.

Een weg naar historische vrede

Dames en heren, we zijn vastbesloten om de vloek van het terrorisme te verwijderen die alle beschaafde samenlevingen bedreigt. Maar om de zegen van een nieuw Midden-Oosten echt te realiseren, moeten we doorgaan op het pad dat we vier jaar geleden met de Abraham-akkoorden hebben geplaveid. Bovenal betekent dit het bereiken van een historisch vredesakkoord tussen Israël en Saoedi-Arabië. En na het zien van de zegeningen die we al hebben gebracht met de Abraham-akkoorden, de miljoenen Israëli’s die al heen en weer zijn gevlogen over het Arabische schiereiland over de lucht van Saoedi-Arabië naar de Golfstaten, de handel, het toerisme, de joint ventures, de vrede – zeg ik u, welke zegeningen zo’n vrede met Saoedi-Arabië zou brengen. Het zou een zegen zijn voor de veiligheid en de economie van onze twee landen. Het zou de handel en het toerisme in de hele regio stimuleren. Het zou helpen om het Midden-Oosten om te vormen tot een wereldwijde moloch. Onze twee landen zouden kunnen samenwerken op het gebied van energie, water, landbouw, kunstmatige intelligentie en vele, vele andere gebieden. Ik ben er zeker van dat zo’n vrede een ware spil in de geschiedenis zou zijn. Het zou een historische verzoening inluiden tussen de Arabische wereld en Israël, tussen de islam en het jodendom, tussen Mekka en Jeruzalem. Terwijl Israël zich inzet voor het bereiken van zo’n vrede, zijn Iran en zijn terreurhandlangers vastbesloten om het tot zinken te brengen. Dat is de reden waarom een van de beste manieren om de snode plannen van Iran te verijdelen, het bereiken van vrede. Zo’n vrede zou de basis zijn voor een nog bredere Abrahamitische alliantie, en die alliantie zou de Verenigde Staten, de huidige Arabische vredespartners van Israël, Saoedi-Arabië en anderen die kiezen voor de zegen van vrede omvatten. Het zou de veiligheid en welvaart in het hele Midden-Oosten bevorderen en enorme voordelen opleveren voor de rest van de wereld. Met Amerikaanse steun en leiderschap geloof ik dat deze visie veel sneller werkelijkheid kan worden dan mensen denken. En als premier van Israël zal ik alles doen wat in mijn macht ligt om het te laten gebeuren. Dit is een kans die wij en de wereld niet mogen laten liggen.

Een keuze voor de wereld

Dames en heren, Israël heeft zijn keuze gemaakt. We streven ernaar om vooruit te gaan naar een stralend tijdperk van welvaart en vrede. Iran en zijn handlangers hebben ook hun keuze gemaakt. Ze willen terug naar een donker tijdperk van terreur en oorlog. En nu heb ik een vraag, en die vraag stel ik jou: Welke keuze ga je maken? Zal uw natie zich achter Israël scharen? Zult u zich scharen achter democratie en vrede? Of sta je aan de kant van Iran, een wrede dictatuur die zijn eigen volk onderwerpt en terrorisme over de hele wereld exporteert? In deze strijd tussen goed en kwaad mag er geen dubbelzinnigheid zijn. Als je aan de kant van Israël staat, sta je voor je eigen waarden en je eigen belangen. Ja, we verdedigen onszelf, maar we verdedigen u ook tegen een gemeenschappelijke vijand die door middel van geweld en terreur onze manier van leven probeert te vernietigen. Er mag dus geen verwarring over bestaan, maar helaas is er veel van in veel landen en in deze zaal, zoals ik zojuist heb gehoord. Het goede wordt afgeschilderd als het kwade en het kwade wordt afgeschilderd als het goede. We zien deze morele verwarring wanneer Israël valselijk wordt beschuldigd van genocide, wanneer we ons verdedigen tegen vijanden die proberen genocide tegen ons te plegen. We zien dit ook wanneer Israël door de aanklager van het Internationaal Strafhof absurd wordt beschuldigd van het opzettelijk uithongeren van Palestijnen in Gaza. Wat een absurditeit. We helpen 700.000 ton voedsel naar Gaza te brengen. Dat zijn meer dan 3.000 calorieën per dag voor elke man, vrouw en kind in Gaza. We zien deze morele verwarring wanneer Israël valselijk wordt beschuldigd van het opzettelijk aanvallen van burgers. We willen geen enkel onschuldig persoon zien sterven. Dat is altijd een tragedie. En daarom doen we zoveel om burgerslachtoffers te minimaliseren, zelfs als onze vijanden burgers als menselijk schild gebruiken.

En geen enkel leger heeft gedaan wat Israël doet om het aantal burgerslachtoffers tot een minimum te beperken. We droppen flyers. We versturen sms-berichten. We plegen miljoenen telefoontjes om ervoor te zorgen dat Palestijnse burgers uit de gevarenzone komen. We sparen geen moeite bij dit nobele streven. We zien nog een andere diepe morele verwarring wanneer zelfbenoemde progressieven marcheren tegen de democratie van Israël. Realiseren ze zich niet dat ze de door Iran gesteunde schurken in Teheran en in Gaza steunen, de schurken die demonstranten neerschoten, vrouwen vermoordden omdat ze hun haar niet bedekten en homo’s ophingen op openbare pleinen? Sommige progressieven. Volgens de Amerikaanse directeur van de nationale inlichtingendienst financiert en voedt Iran veel van de demonstranten tegen Israël. Wie weet, misschien sommige van de demonstranten of zelfs veel van de demonstranten buiten dit gebouw nu?

Dames en heren, koning Salomo, die 3000 jaar geleden regeerde in onze eeuwige hoofdstad, Jeruzalem, heeft iets verkondigd dat u allen bekend voorkomt. Hij zei: Er is niets nieuws onder de zon. Welnu, in een tijdperk van ruimtevaart, kwantumfysica en kunstmatige intelligentie zouden sommigen beweren dat dit een discutabele verklaring is. Maar één ding valt niet te ontkennen: er is absoluut niets nieuws bij de Verenigde Naties. Neem het van mij aan. Ik sprak voor het eerst vanaf dit podium als ambassadeur van Israël bij de VN in 1984. Dat is precies 40 jaar geleden. En in mijn maidenspeech hier sprak ik me uit tegen een voorstel om Israël uit dit lichaam te zetten. Vier decennia later merk ik dat ik Israël verdedig tegen datzelfde belachelijke voorstel. En wie neemt deze keer het voortouw? Niet Hamas, maar Abbas. President Mahmoud Abbas van de Palestijnse Autoriteit. Dit is de man die beweert dat hij vrede met Israël wil, maar hij weigert nog steeds het gruwelijke bloedbad van 7 oktober te veroordelen. Hij betaalt nog steeds honderden miljoenen aan terroristen die Israëli’s en Amerikanen hebben vermoord. Het heet Pay for Slay. Hoe meer je moordt, hoe meer je betaald krijgt. En hij voert nog steeds een niet-aflatende diplomatieke oorlog tegen het bestaansrecht van Israël en tegen het recht van Israël om zichzelf te verdedigen. En trouwens, ze komen op hetzelfde neer, want als je jezelf niet kunt verdedigen, kun je niet bestaan. Niet bij ons in de buurt, zeker. En misschien niet in die van jou. Toen ik 40 jaar geleden op dit podium stond, zei ik tegen de sponsors van die schandalige resolutie om Israël te verdrijven: Heren, controleer uw fanatisme aan de deur. Vandaag zeg ik tegen president Abbas en tegen u allen die deze resolutie schandalig zouden steunen: controleer uw fanatisme aan de deur.

Het VN-‘moeras van antisemitische gal’

Het uitkiezen van de enige echte Joodse staat blijft een morele smet op de Verenigde Naties. Het heeft deze eens zo gerespecteerde instelling verachtelijk gemaakt in de ogen van fatsoenlijke mensen overal. Maar voor de Palestijnen is dit VN-huis van duisternis de thuisrechtbank. Ze weten dat er in dit moeras van antisemitische gal een automatische meerderheid is die bereid is de Joodse staat voor alles te demoniseren. In deze anti-Israëlische platte-aarde-samenleving kan elke valse beschuldiging, elke bizarre beschuldiging een meerderheid verzamelen. In het afgelopen decennium zijn er in deze zaal, in de Algemene Vergadering van de VN, meer resoluties aangenomen tegen Israël dan tegen de hele wereld samen. Eigenlijk meer dan twee keer zoveel. Sinds 2014 heeft dit orgaan Israël 174 keer veroordeeld. Het veroordeelde alle andere landen in de wereld 73 keer. Dat zijn meer dan 100 extra veroordelingen voor de Joodse staat. Wat een hypocrisie. Wat een dubbele standaard. Wat een grap.

Dus, alle toespraken die je vandaag hebt gehoord, alle vijandigheid gericht tegen Israël dit jaar – het gaat niet over Gaza; het gaat over Israël. Het ging altijd over Israël. Over het bestaan van Israël. En ik zeg u, totdat Israël, totdat de Joodse staat wordt behandeld als andere naties, totdat dit antisemitische moeras is drooggelegd, zal de VN door eerlijke mensen overal worden gezien als niets meer dan een minachtende farce. En gezien het antisemitisme bij de VN zou het niemand moeten verbazen dat de aanklager van het ICC, een van de aan de VN gelieerde organen, overweegt arrestatiebevelen uit te vaardigen tegen mij en de Israëlische minister van Defensie, de democratisch gekozen leiders van de democratische staat Israël. De overhaaste uitspraak van de aanklager van het ICC, zijn weigering om Israël met zijn onafhankelijke rechtbanken te behandelen zoals andere democratieën worden behandeld, is moeilijk te verklaren door iets anders dan puur antisemitisme.

Dames en heren, de echte oorlogsmisdadigers bevinden zich niet in Israël. Ze zijn in Iran. Ze zijn in Gaza, in Syrië, in Libanon, in Jemen. Degenen onder u die aan de kant van deze oorlogsmisdadigers staan, degenen onder u die aan de kant staan van het kwaad tegen het goede, van de vloek tegen de zegen, degenen onder u die dat doen, zouden zich moeten schamen.

We zullen winnen omdat we geen keuze hebben

Maar ik heb een boodschap voor je: Israël zal deze strijd winnen. We zullen deze strijd winnen omdat we geen keuze hebben. Na generaties waarin onze mensen werden afgeslacht, meedogenloos werden afgeslacht en niemand een vinger uitstak om ons te verdedigen, hebben we nu een staat. We hebben nu een dapper leger, een leger van onvergelijkbare moed, en we verdedigen onszelf.

Zoals het boek Samuël in de Bijbel zegt: (“נֵ֣צַח יִשְׂרָאֵ֔ל לֹ֥א יְשַׁקֵּ֖ר”) “De Eeuwige van Israël zal niet wankelen”. In de epische reis van het Joodse volk vanaf de oudheid, in onze odyssee door de storm en omwentelingen van de moderne tijd, is die oude belofte altijd bewaard gebleven en zal ze voor altijd gelden. Om de uitdrukking van een groot dichter te lenen: Israël zal die goede nacht niet zachtjes ingaan. We zullen nooit hoeven te woeden tegen het doven van het licht, want de fakkel van Israël zal altijd helder schijnen. Tegen het volk van Israël en tegen de soldaten van Israël zeg ik: wees sterk en heb goede moed.

“חִזְק֣וּ וְאִמְצ֔וּ אַל־תִּֽירְא֥וּ וְאַל־תַּעַרְצ֖וּ מִפְּנֵיהֶ֑ם כִּ֣י ה’ אֱלֹקיךָ ה֚וּא הַהֹלֵ֣ךְ עִמָּ֔ךְ לֹ֥א יַרְפְּךָ֖ וְלֹ֥א יַעַזְבֶֽךּ” עם ישראל חי

 Het volk van Israël leeft nu, morgen, voor altijd”.

______________________________________________________________________________