'In hoofdzaken eenheid, in bijzaken verdraagzaamheid en in alles de liefde'
En word niet aan deze wereld gelijkvormig, maar word veranderd door de vernieuwing van uw gezindheid om te kunnen onderscheiden wat de goede, welbehaaglijke en volmaakte wil van God is.
De naam Albigenzen duikt op in het midden van de twaalfde eeuw; ze zijn vernoemd naar de plaats Albi. Tijdens een concilie gehouden in Albi werden mensen voorgeleid die niet erg afweken van wat een Rooms-Katholiek zou zeggen. Maar het punt waarom het ging was dat zij voor hun geweten geen eed konden en wilden afleggen, en daarom werden zij veroordeeld. Hun leefwijze was een voorbeeld voor allen. Onder het volk werden ze daarom ook wel ‘goede mannen’ genoemd. De gemeenten die ontstonden, stonden in nauw contact met de broeders, of zij nu Waldenzen werden genoemd of Bogomils. Deze gemeenten, die buiten de Katholieke Kerk bijeenkwamen groeiden dermate in aantal dat de paus Innocentius III in 1299 een kruistocht tegen de graaf van Toulouse, Raymond VI, uitriep, omdat hij de Kerk daarin niet volgde en voorzag dat het gevolg van het wegsturen van deze mensen grote nadelige gevolgen zou hebben voor zijn land. Aan de ‘kruisvaarders’ werden aflaten voor hun zonden beloofd en mochten zij de behaalde buit houden. Geleid door kerkelijke hoogwaardigheidsbekleders en onder het militair leiderschap van Simon van Montfort, werd in het mooiste deel van Europa van die dagen een onherstelbare schade aangericht. Twintig jaar lang werd dit gebied het toneel van grenzeloze wreedheid en geweld. Bekend is uit die tijd de belegering van de stad Béziers waar dan ook niemand werd gespaard en tienduizenden omkwamen. Ook de katholieken die in de stad woonden werden niet gespaard omdat ze weigerden de poorten van de stad voor de plunderaars te openen. Bij het innemen van een andere stad La Minerve, vond men 140 gelovigen, de mannen in het ene huis en de vrouwen in het andere, die in afwachting van hun lot in gebed verenigd waren; De Montfort liet een grote brandstapel oprichten en vertelde hun dat zij zich tot het katholieke geloof konden bekeren of anders de brandstapel moesten beklimmen. Hun antwoord was dat zij geen paaps of priesterlijk gezag erkenden, alleen dat van Christus en zijn Woord. Waarop het vuur werd aangestoken en alle belijders, zonder uitzondering, de vlammen ingingen.
Dicht bij deze plaats, in de omgeving van Narbonne, werd in 1210 de Inquisitie ingesteld, onder toezicht van Dominicus die de orde der Dominicanen heeft gesticht. Deze inquisitie heeft datgene afgemaakt wat de kruistocht had overgelaten. Vele broeders vluchtten daarop naar de Balkanlanden (terug), anderen werden in de naburige landen verstrooid. Toen was de beschaving van de Provence, de tuin van Europa, verdwenen. De tactiek van de verschroeide aarde werd zo grondig toegepast dat het nog vandaag de dag een relatief verlaten gebied is.