Efeze was één van de grootste steden in Klein-Azië; een Romeinse hoofdstad, een centrum voor de verering van de godin Diana en een grote handelsstad gelegen aan een ruime haven dat de handel aantrok. De tempel van Diana was een van de zeven wereldwonderen van de antieke wereld, en de verering van de godin was nauwgezet gewaarborgd (Hand.19:33vv.). Efeze was de leidende stad in die streek, daarom is het geen wonder dat Pauluser drie jaar verbleef (Hand.20:31) en dat van die stad uit het evangelie zich door heel Klein-Azië verspreidde (Hand.19:10)
De Gemeente
Paulus bracht een kort bezoek aan Efeze op zijn tweede reis, en liet zijn metgezellen Aquila en Priscilla daar (Hand.18:18-28). Tijdens zijn derde reis keer hij naar Efeze terug en bleef daar voor drie jaar (Hand.20:31). Hij begon zijn taak in de joodse synagoge; toen zijn landgenoten zijn boodschap verwierpen, ging hij naar de school van een leraar genaamd Tyrannus (Hand.19:9) en predikte en leerde voor twee jaar. Zijn dienst had een grote uitwerking in de stad; zijn die aan toverij deden bekeerden zich tot Christen en verbranden hun boeken met magische bezweringen; veel mensen werden gewonnen tot de verering van de ware God; de opbrengsten van de zilversmeden (die beeltenissen van Diana verkochten) werden daardoor minder. Paulus duidelijke prediking en onderwijs van het Woord van God bracht een opstand onder de vijanden tot stand dat resulteerde dat Paulus de stad moest verlaten (Hand.20) hij ontmoette de oudsten nog voordat hij vertrok naar Jeruzalem.
De brief
Paulus was een Romeinse gevangene toe hij deze brief schreef (Ef.3:1; 4:1). Hoe hij tot gevangene was gemaakt kun je lezen in Hand.21:15vv.). Toen hij in Jeruzalem verbleef, ging Paulus naar de tempel waar hij op grond van valse beschuldigingen werd gearresteerd. Zijn ‘zaak’ was onzeker, maar hij werd twee jaar in Ceaserea gevangengehouden voor hij naar Rome werd gezonden (Hand.27-28). Paulus was een gevangene is zijn eigen gehuurde woning, hij was in staat om bezoekers te ontvangen, en in deze tijd schrijf hij de brief aan de Efeziërs. De brief werd door Tychicus overgebracht (6:21), die vermoedelijk ook de brief aan Kolosse meenam, samen met Onesimus (Kol.4:7-9). Ook al is de brief aan de Gemeente van Efeze gericht is er reden om aan te nemen dat hij overal in Klein-Azië gelezen is. U zult opmerken dat de brief gaat over de waarheid betreffende Gemeente van Christus, maar niet over problemen zoals in 1 en 2 Korinthe of 1 Thessalonicenzen. Hoe dan ook, het is Paulus’ grootste uitweiding over de Gemeente, leert ons wat de Gemeente is in Gods oog, en hoe ze dient zijn in deze wereld. Paulus’ onderwerp is Christus en de Gemeente en het plan van God om alles onder één hoofd samen te brengen in Christus. De brief begint in eeuwigheid van voor de schepping van de wereld en voert ons naar de eeuwige toekomst! We zien de gelovigen gezeten in de hemelse gewesten, maar ook wandelen met Christus in deze wereld in strijd met de satan. Omdat de brief aan Efeze ons niet alles verteld wat God weet over de Gemeente is er geen andere brief in het Nieuwe Testament dat ons uitvoeriger inlicht over de Gemeente dan deze brief en praktische wandel. Het is interessant de beschrijving van Paulus’ dienst in Efeze in Handelingen 20 te vergelijken met het onderwijs vermeld in de brief aan de Gemeente te Efeze.
De Gemeente in Efeze
In de zgn. ‘gevangenisbrieven (Efeze, Flippi en Kolosse), behandeld Paulus met de wereldwijde Gemeente als het lichaam van Christus, de bruid en als tempel. In de pastorale brieven (zoals Timotheüs en Titus), handelt hij met de dienst van de Gemeente als loyale uitdrukking van het lichaam van Christus. Beide zaken zijn belangrijk voor een evenwichtige dienst. Natuurlijk God ziet de hele Gemeente met Christus als Hoofd ervan; Maar voor zover het om de dienst gaat, werkt God door de plaatselijke Gemeenten in verschillende plaatsen. De ‘universele Gemeente’ (Lichaam van Christus) tot wat de gelovige is gedoopt in de heilige Geest is een geldig concept; maar het concept van de ‘universele Gemeente’ is geen vervanging voor de activiteit die een plaatselijke Gemeente dient te doen. De ‘universele Gemeente’ zend geen evangelisten uit, bouwt een ziekenhuis, of helpt armen. Het is de plaatselijke Gemeente waar in het Nieuwe Testament de nadruk op ligt; deze dienst van de plaatselijke gemeente zal sterker zijn wanneer de gelovigen hun positie in Christus goed begrijpen.
