Micha’s naam is afgeleid van ‘Michajahu’ en betekent ‘Wie is als Jehova?’ (7:18). Hij kwam van het dorp Moreset nabij Gath, ongeveer dertig kilometer van Jeruzalem. Hij profeteerde tijdens de laatste helft van de achtste eeuw voor Christus, tijdens de regering van koning Jotam (750-735), Achaz (735-715) en Hizkia (715-686). Hij was een tijdgenoot van Jesaja en Juda en Amos en Hosea in Israël.
De namen van de koningen die vermeld zijn in Micha 1:1 vertellen ons dat de profeet diende in dezelfde tijd als Jesaja (Jes.1:1). Het is niet moeilijk om je voor stellen dat het best mogelijk is geweest dat deze twee profeten elkaar hebben bemoedigd in hun dienst voor God om zijn woord te verspreiden. Van de heersers waren Jotam en Hizkia goede koningen voor het volk, maar Achaz was een slechte koning die het volk in de afgoderij leidde. Dit klein boekje is samengesteld uit drie boodschappen die Micha tot het volk sprak, en elke boodschap begint met het woord ‘Hoor!’. Hij behandelt drie praktische en belangrijke onderwerpen.
Zijn tijd
Tijdens de regering van koning Jotam, namen de Assyriërs toe in macht. Toen Achaz de troon besteeg probeerden Israël en Syrië hem te bewegen tegen Assyrië in opstand te komen (Jes.7). Jeremia 26:18 vertelt ons dat door de steun van de profeet Micha de grote reformatie in Juda, onder leiderschap van koning Hizkia plaatsvond (2Kon.18-20).
De samenleving in Juda veranderde snel van een landelijk naar een stedelijk gebied. Men hield geen rekening met de wet en machtige investeerders kochten kleine boeren op, wat grote problemen voor de armen met zich meebracht. Komende van een boerengemeenschap, verdedigde Micha de onderdrukte armen en wees de ‘rijken’ terecht voor hun egoïstische handelswijze. Amos herhaalde zijn boodschap.
Micha heeft het komend oordeel van Israël door Assyrië (722) meegemaakt en ook de val van Jeruzalem en Juda door de Babyloniërs (606-596). Hij heeft geprobeerd de Joden terug te leiden tot de dienst van God en gehoorzaam te zijn aan zijn geboden, maar ze weigerden te luisteren. Hij pleitte voor sociale gerechtigheid en had zorg voor de behoeftigen, maar het volk wilde zich niet bekeren.
