Dat Jona een werkelijke historische persoon is geweest wordt bevestigd door 2 Koningen 14:25, waar Jona’s profetie over koning Jerobeam II vermeld staat, waarin hij zegt dat diens koninkrijk zich zal uitbreiden. Deze boodschap kan hem tot een populaire prediker gemaakt hebben. Maar toen God Jona riep om tegen de stad Nineve te prediken, de hoofdstad van het Assyrische rijk, spartelde de profeet tegen. Jona was een Joodse profeet van Gat- Hachefer in Zebulon en werkte in het noordelijk rijk van Israël tijdens de regering van Jerobeam II (793-753 v.Chr.). De Heer Jezus aanvaardde Jona ook als een historisch persoon en zag in hem een type van Zijn dood, begrafenis en opstanding (Mat.12:42; Luk.11:32).
Zijn tijd
De regering van Jerobeam II was tevens een periode van grote voorspoed voor het volk Israël; het herwon vroeger verloren gegaan gebied en breidde zijn territorium en invloed uit. Maar het was ook een tijd van morele en geestelijk verval en het volk verwijderde zich snel van God en weken af in afgoderij. Jona’s tijdgenoten Hosea en Amos, beiden profeten veroordeelden moedig de slechtheid van de heersers, priesters en het volk. Het is het vermelden waard om te laten zien dat Gods zorg ook uitging naar andere volken (Ps.67), wat het hoofdthema van het boek Jona is. De geschiedenis vertelt ons dat de Assyriërs een wreed en harteloos volk waren die er geen problemen mee hadden om hun vijanden levend te begraven, of hen te villen, of hen te spietsen op scherpe palen en daarna in de hete zon te plaatsen. ‘Als de stad Nineve verwoest zal worden, laat het dan maar verwoest worden!’ zal Jona wel gedacht hebben. ‘Ik ben liever aan God ongehoorzaam dan dat ik mijn vijanden gered zie worden van het oordeel.’ In de vier hoofdstukken die dit boek telt zien we Jona’s ervaringen en de lessen die hij had kunnen leren.
Zijn dienst
Jona had een opdracht voor het volk Nineve, maar ook voor Israël. Hij ontdekte Gods genade voor andere volken, zelfs volken die vijandig waren. God had het volk Israël geroepen om een zegen voor de andere volken te zijn (Gen.12:1-3), maar zoals Jona, weigerde het volk aan die opdracht te gehoorzamen. En zoals Jona, werden ze daarvoor getuchtigd; want Assyrië zou Israël verslaan en Babel zou Juda in ballingschap voeren. Jona’s boek verheerlijkt Gods soevereiniteit maar ook zijn liefde en genade. Jehova is de God van de ‘tweede kans’, zelfs voor een tegenstribbelende profeet.
