Bijbel – Oude Testament

Het toekomstig herstel van Israël

Algemen Inleiding Ezechiël – Deel 1

Herziene uitgave – juni 2024

De gebeurtenissen van de laatste jaren hebben het noodzakelijk gemaakt om de vier artikelen die gaan over Ezechiël 36-39 te herzien. De kern van mijn betoog blijft recht overeind, dat alleen al bewijst de betrouwbaarheid van de profetieën van de Bijbel! De oorlog tussen Rusland en Oekraïne, de oorlog tussen Israël en Hamas, de spanningen die elders in de wereld oplopen zoals tussen China en Taiwan hebben de situatie op wereldschaal verandert. Uiteraard is de oorlog tussen Israël en Hams voor ons (gelovigen) van de grootste betekenis, omdat we daaruit mogen concluderen dat de Komst van de Messias voor Israël nabij is. Maar er staan nog ernstige dingen te komen voor Israël, de ‘benauwdheid van Jakob’ is nog aanstaande maar daaruit zal het overblijfsel van Israël gered worden door goddelijk ingrijpen. Aan die laatste fase van de geschiedenis van Israël vóór de komst van de Messias, gaat de Opname van de Gemeente vooraf! We zien aan alles dat voorzegde gebeurtenissen hun vervulling krijgen! Tot slot heb ik er een nieuw deel 2 aan de reeks toegevoegd: Een Koninkrijk voor Israël?

Voorwoord

Over Gods handelen met betrekking tot zijn verbondsvolk Israël laat de Schrift ons niet in het ongewisse, er worden ons een overvloed van profetieën gegeven zowel uit het Oude als het Nieuwe Testament. Eeuwenlang is daar door de kerk geen aandacht aan besteed, omdat men ervan uitging dat er voor Israël geen toekomst meer was en haar plaats was ingenomen door de kerk. Ik doel op het zgn. substitutionalisme (de vervangingstheologie) de leer dat de Kerk het ‘geestelijk Israël’ is en daarmee in Gods heilswegen de plaats van Israël heeft ingenomen. Ik denk dat het volk Israël daar veel onrecht mee aangedaan is! Na het ontstaan van de staat Israël in 1948 is daar gelukkig verandering in gekomen en hebben velen afgedaan met het vergeestelijken van teksten over het herstel en toekomst van Israël. Maar ook vóór 1948 waren er veel gelovigen, vooral in Evangelische kringen, die in een toekomstig herstel van Israël geloofden en dat ook verkondigden.

Ik hanteer een letterlijke uitleg van Gods Woord zoals ook de Heer Jezus deed. Ik voel mij daarbij in goed gezelschap omdat mij geen enkele profetie uit het Oude Testament bekend is die door de Heer Jezus vergeestelijkt is geworden. De profetieën zijn te gedetailleerd om te vergeestelijken om op de Kerk toegepast te kunnen worden. De Heer Jezus voorzegde een toekomst voor het Joodse volk (bv. Luk.22:29), de apostel Paulus (Rom.11) en eveneens de apostel Johannes (Op.22:1-6). Ook ik word door de gebeurtenissen die plaatsvinden in onze huidige wereld keer op keer bevestigd in de overtuiging dat er voor het volk Israël nog een geweldige toekomst is weggelegd! De vervallen tent van David zal weer worden opgebouwd en de heerlijkheid des Heren zal weer terugkeren! (Ez.43:2).

Inleiding

In het jaar 606 v.Chr. werd een begin gemaakt van de eerste van meerdere deportaties van het volk Israël naar Babel, waarvan de profeet Daniël deel uitmaakte. Van de tweede groep maakte Ezechiël deel uit, toen ongeveer vijfentwintig jaar oud. Hij kwam bij de ballingen van Tel-Abib, die aan de rivier de Kebab woonden (Ez.3:15). Daar woonde hij met zijn vrouw in zijn eigen huis (8:1; 24:16vv.). Vijf jaar nadat Ezechiël in Tel-Abib aankwam, werd hij in het jaar 592 v.Chr. tot profeet geroepen; hij was toen dertig jaar. Zijn naam betekent ‘God geeft kracht’. Dit was dus zes jaar voor de verwoesting van de stad Jeruzalem in 586 v.Chr., waar Jeremia toen werkzaam was. Ezechiël diende als priester het volk dat in ballingschap was. Net zoals Jeremia was ook Ezechiël een priester die tot profeet geroepen werd.

Het boek Ezechiël kan, met uitzondering van Ezechiëls roeping, in drie delen worden verdeeld: (1) Gods oordeel over Jeruzalem, (2) Gods oordeel over de volkeren, en (3) het herstel van het volk Israël. De hoofdstukken 1–24 gaan over de tijd vóór het beleg van Jeruzalem; de hoofdstukken 25-32 tijdens het beleg van Jeruzalem en de hoofdstukken 33-48 ná het beleg van Jeruzalem. Hoewel de profeet in ballingschap was, bleef hij toch op de hoogte van de gebeurtenissen in Jeruzalem. Ezechiël bracht niet alleen mondeling Gods Woord tot het volk, het werd ook zichtbaar in zijn eigen persoonlijk leven. God legde hem een aantal symbolische activiteiten op om de aandacht van het volk te krijgen: een oorlogsspel (4:1-3); op zijn zijde liggen voor een aantal dagen (4:4-17); zijn haar en baard scheren (5:1-4); doen alsof hij voor de oorlog vluchtte (12:1-16); zuchten (21:1-7) en het meest moeilijke van allemaal de dood van zijn vrouw (24:15-27). Niet gemakkelijk om een profeet te zijn! We zullen hierna een paar bijzondere en belangrijke onderwerpen van het boek Ezechiël behandelen.

Gods heerlijkheid

(1) De heerlijkheid geopenbaard in een stormwind (1:4)

Dit symboliseert Gods oordeel over Jeruzalem. Babel komt uit het noorden. De wolk van flikkerend vuur betekent de verwoesting van Jeruzalem.

(2) De heerlijkheid geopenbaard door cherubs (1:5-14)

De cherubs verschillen wel van engelen maar worden daarmee gelijkgesteld. Deze wezens symboliseren de heerlijkheid en de kracht van God. Ze kunnen alle kanten opkijken en bewegen zonder te draaien. De vier gezichten spreken van hun eigenschappen: de kennis van de mens; de kracht en vrijmoedigheid van de leeuw; de trouw en dienst van een os; en het hemelse van de arend. Sommigen uitleggers zien in die vier gezichten de vier evangeliën: Mattheüs de leeuw – de koning; Markus de os – dienstknecht; Lukas de mens – Zoon des mensen en Johannes de adelaar – Zoon van God. Deze wezens konden zich snel bewegen om de wil van God ten uitvoer te brengen.

(3) De heerlijkheid geopenbaard door wielen (1:15-21)

Elk wezen is verbonden met een reeks wielen, twee wielen per rad. De wielen draaiden voortdurend in alle richtingen. Ze waren ‘vol ogen’ (vs.18) een mogelijk symbool voor de alwetendheid van God (Spr.15:3). Dit mag spreken van Gods voortdurende betrokkenheid met zijn schepping, zijn macht en heerlijkheid, zijn alomtegenwoordigheid, zijn plan met de mens, zijn voorzorg. De wereld is vol geweld en verandering, maar God is Dezelfde en volvoert zijn plan.

(4) De heerlijkheid geopenbaard in het uitspansel of firmament (1:22-27)

Het is een mooi platvorm, het uitspansel, boven de wielen en de cherubs, die de troon van God bevat. God zit nog steeds op zijn troon, en zijn wil wordt nog steeds in deze wereld ten uitvoer gebracht ook al doorgronden wij het niet. De complexe bewegingen van de cherubs en de wielen symboliseren de onnaspeurlijkheid van Gods handelen, welk Hijzelf alleen kan verstaan en beheersen (Rom.11:33-36). Er is een perfecte harmonie en orde.

(5) De heerlijkheid geopenbaard door een regenboog (1:28)

In de storm verscheen er een regenboog waaruit we mogen concluderen dat God trouw is aan zijn beloften (Gen.9:11-17; Op.4:3, 10:1). Noah zag een boog ná de storm, Ezechiël tijdens de storm en Johannes vóór de storm.

(6) De heerlijkheid verwijderd (8-11)

De heerlijkheid van God verscheen in de zondige stad Jeruzalem waarvoor het oordeel steeds naderbij kwam. Natuurlijk kon Gods heerlijkheid op zo’n plaats niet aanwezig blijven. In 8:4 verschijnt de heerlijkheid, maar in 9:3 stond die heerlijkheid op de drempel van de tempel op het punt om te vertrekken. De tempel was nu leeg. Dan in 10:4 verhief Gods heerlijkheid zich en in 10:18 ging de heerlijkheid van de drempel naar de oostkant van de tempel en uiteindelijk in 11:22-23 ging de heerlijkheid uit de tempel naar de Olijfberg. Ikabot: ‘Gods heerlijkheid’ was weg! (1Sam.4:21).

(7) De heerlijkheid hersteld (43:1-12)

In de hoofdstukken 40-48 ziet de profeet een hersteld volk Israël en de heerlijkheid van het koninkrijk. Hij beschrijft de herstelde stad en tempel, groter dan Israël ooit heeft gekend. In 43:1-6 ziet hij de terugkeer van Gods heerlijkheid, die op dezelfde berg terugkeert zoals hij was weggegaan. Natuurlijk de Heer Jezus is de heerlijkheid van God en Hij zal in die heerlijkheid terugkeren tot het volk van God, Israël. Deze terugkeer van Gods heerlijkheid is niet gebeurd toen de Joden terugkeerden na de Babylonische ballingschap naar het land, dus moet die vervulling van die profetie nog toekomstig zijn. Wel weten we dat de heerlijkheid van God in de persoon van de Heer Jezus is teruggekeerd (Joh.1:14), maar dat is wat anders dan dat de terugkeer van Gods heerlijkheid voor het volk Israël. Ezechiël spreekt van de terugkeer van de ballingen uit alle volken (Ez.34:13, 36:19, 24; Luk.21:24. De ballingschap naar Babylon was naar slechts één volk en/of land, de ballingschap van het jaar 70 was naar alle volken (Luk.21:24).

De val van Jeruzalem

Het was een nationale catastrofe, de verwoesting van de tempel in 586 v.Chr. door koning Nebukadnezar. De herinnering eraan wordt door de Joden nog altijd levendig gehouden door de herdenking op Tisja Beav, de ‘Treurdag om Jeruzalem’. Tisja Beav is de traditionele rouwdag van het jodendom. Een dag van rouw ter gelegenheid van de verwoesting van de tempel. Men herdenkt op die dag de verwoesting van zowel de Eerste als de Tweede Tempel, respectievelijk in 586 v. Chr. en 70 n. Chr. Het is een dag van vasten en het zingen van klaagliederen. De tempel werd in brand gestoken, het koper, zilver en goud werd meegenomen en het volk werd in ballingschap naar Babel gevoerd, waar ze zeventig jaar zouden verblijven (Jer.25:11-12; 29:10; Dan.9:2). In 536 v.Chr. geeft de Perzische koning Cyrus de Joden toestemming om stad en tempel weer op te bouwen (Zie de boeken Ezra en Nehemia). Deze tempel was totaal niet te vergelijken met de vorige tempel, dat blijkt uit wat de profeet Haggaï daarover schrijft: ‘Wie onder u is overgebleven, die dit huis in zijn vroegere heerlijkheid gezien heeft? Hoe ziet gij het nu? Is het niet, daarbij vergeleken, als niets in uw ogen? (Hag.2:4).

Terugkeer en herstel van Israël – Hoofdstuk 37

Dit hoofdstuk beschrijft de herrijzenis van Israël. Het beeld dat daarvoor gebruikt wordt is een dal vol beenderen. Deze beenderen stellen het gehele huis Israëls voor (37:11). Het zijn dode beenderen die zullen herleven, maar eerst zullen zij bijeengebracht worden, waarna er spieren, vlees en een huid aan toegevoegd zouden worden. Tenslotte zou de geest in hen komen waardoor ze herleefden. Veel uitleggers zien hierin de terugkeer van de Joden naar het land Israël die vanaf de twintigste eeuw zijn teruggekeerd en het land hebben ontgonnen en tot bloei gebracht. Maar geest is er nog niet; er is nog geen terugkeer tot God, hoewel de Messias-belijdende Joden daarvan mogelijk een hoopvol teken van zijn. In de toekomst zullen de twee en tien stammen weer verenigd worden onder het gezag van de Messias, waarvan David een voorloper en type was. In een volgend artikel wordt over hoofdstuk 37 uitvoeriger ingegaan.

De nieuwe tempel  Hoofdstuk 40-48

Het boek eindigt met een uitvoerige beschrijving van de nieuwe tempel. Was de heerlijkheid verdwenen, hier zien we de terugkeer ervan. ‘En zie, de heerlijkheid van de God van Israël kwam uit oostelijke richting, er was een geluid als het gedruis van vele wateren en de aarde straalde vanwege zijn heerlijkheid. En de heerlijkheid des Heren ging het huis binnen door de poort die naar het oosten gericht was, en de Geest nam mij op en bracht mij naar het binnenste voorhof, en zie, de heerlijkheid des Heren vervulde het huis’ (43:2, 4-5).

Tenslotte

De inval van Rusland in Oekraïne, waarvan we op dit moment nog niet weten waar dat zal eindigen, heeft de aandacht voor de profetieën van onder meer de profeet Ezechiël, bij veel gelovigen doen toenemen. De gedachte dat we leven in de eindtijd is algemeen. De komst van Christus is aanstaande. We zien de voorbereidingen in wording. De opname van de Gemeente is nabij. Het volk Israël wacht een grote verdrukking, die zijn weerga niet zal kennen, maar daarin zal het behouden worden. De toekomst lacht ons, die geloven, toe. De wereld zal een ongekende tijd van rust en vrede ervaren wanneer Christus komt om het koninkrijk op te richten. Allemaal gebeurtenissen die ons, Israël en de volken staan te wachten. ‘Wij danken U, Heer, God de Almachtige, die is en die was, dat U uw grote kracht hebt aangenomen en uw koningschap hebt aanvaard’ (Op.11:17).

____________________________________________________________________________________________________