Diverse Onderwerpen

Regeringsvormen

Op weg naar een Theocratie?

Voorwoord

Gaat er een nieuwe wereldorde tot stand komen na de inauguratie van Donald Trump? De Russische president Poetin heeft al eerder laten weten dat hij streeft naar een nieuwe wereldorde. De huidige democratie en rechtstaat staat in verschillende Europese landen onder druk. Veel mensen vragen zich af waar deze wereld naar op weg is, vooral na de inval van Rusland in Oekraïne en de aanval van de terroristische beweging Hamas op Israël. Maar ook andere oorzaken zijn te noemen die ervoor zorgen voor een algemeen gevoel van onbehagen. We hoeven maar te denken aan de invloed die grootmacht China wereldwijd uitoefent. Waar gaan we naar toe? Voor Bijbelgetrouwe christenen is die vraag een weet: we gaan naar een theocratie! Christus zal gaan heersen!

Inleiding

Oligarchie, autocratie, dictatuur: welke regeringsvormen zijn er allemaal wel niet? Sterke leiders kunnen uit heel wat namen kiezen: autocraat, oligarch, dictator, tiran. En dan zijn er ook nog koningen en presidenten. Wat zijn de verschillen? Als je een land wil leiden, kun je dat op meerdere manieren doen. Je kunt zelf alle macht pakken, of het volk laten regeren. Welke regeringsvormen zijn er allemaal? En wat zijn de verschillen?

Oligarchie: klein clubje aan de macht

De oligarchie is een van de staatsvormen waarover de goede oude wijsgeer Plato al schreef. Vandaar dat het woord uit het Grieks is afgeleid: oligos betekent ‘weinig’ en ‘archie’ komt van een woord dat ‘heersen’ betekent. In een oligarchie is dus een club van weinig mensen aan de macht, de oligarchen. Vooral voor Russische miljardairs wordt de term oligarchen gebruikt, omdat zij dicht bij leider Vladimir Poetin staan. Oligarch klinkt misschien ook wel aantrekkelijk omdat in Rusland veel geld te verdienen is met olie (en gas), maar daar heeft het woord dus niks mee van doen.

Autocratie: een persoon heeft het voor het zeggen

In een autocratie heeft slechts één persoon alle macht (autos betekent ‘zelf’, denk maar aan autonoom). Klassieke koningen waren autocraten: hun wil was wet. Ook nu nog zijn autocraten gewoonlijk niet de vrolijkste types, maar een autocraat heeft niet per se kwade bedoelingen. Singapore werd bijvoorbeeld schatrijk onder een behoorlijk autocratische leider.

Tirannie: een bruut persoon heerst

Ook tirannen zijn leiders met alle macht. Volgens Plato leidde tirannie onvermijdelijk tot wreedheid. Ook nu nog kennen we de titel tiran vooral toe aan autocraten van het brute soort.

Dictatuur: een of enkele personen hebben de macht

Als eenzame machthebber heb je de namen voor het uitkiezen. Ook dictator is een veelgehoorde titel. In een dictatuur is de macht in handen van een of enkele personen, of van een partij. De rest van de bevolking heeft zich daar maar naar te schikken. Een alleenheerser kan gerust dictator, autocraat én tiran zijn Misschien denk je wel: die begrippen lijken verdraaid veel op elkaar. Correct. Ze sluiten elkaar dan ook zeker niet uit. Een alleenheerser als Jozef Stalin (1878-1953) had prima autocraat, dictator én tiran op zijn LinkedIn-profiel kunnen zetten.

Democratie: het volk aan de macht

Gelukkig, het kan ook wat gezelliger. In een democratie heeft het volk (demos) de macht. In de stadstaten van het Oude Griekenland namen burgers daadwerkelijk beslissingen, inmiddels is de parlementaire democratie de norm. Daarin kiezen burgers voor vertegenwoordigers, die namens hen het land leiden. In de praktijk noemen ook tal van autocratische landen zich een democratie. Noord-Korea gaat bijvoorbeeld officieel als de Democratische Volksrepubliek Korea door het leven. En ja, ook Vladimir Poetin is gekozen, al is zo’n uitverkiezing weinig waard omdat Russen niet vrijuit kunnen kiezen.

Monarchie: koning is de baas

In een monarchie is een monarch, een koning(in) dus, de baas. Vaak is koning vooral nog een eretitel, want veel voorheen autocratische koninkrijken zijn inmiddels democratisch. De vorst heeft dan vooral koekhappen en lintjes knippen in het takenpakket.

Republiek: kan van alles inhouden

Ook in een republiek heb je mengvormen. Soms is de president iemand met een ceremoniële titel, zoals in Duitsland, maar andere keren heeft een president wel politieke macht. Een land als Frankrijk kiest die president elke paar jaar en is dus democratisch. Landen met een ongekozen president zijn juist autocratisch, zoals Syrië dat was.

Theocratie: God is de baas

Theocratie in het Algemeen

We voegen nog maar een Griekse naam toe aan het rijtje: de theocratie. Onder theocratie, theocratisch, afgeleid van gri. Theos (= God) en kratein (= regeren), verstaat men een regering, die in haar handelen bepaald wordt door een tot in kleinigheden afdalende openbaring van God of door de aanwijzingen van door God gesteld organen als profeten en priesters. Die staatsvorm zie je tegenwoordig nog terug in landen als Iran en Saudi-Arabië. Ook Islamitische Staat presenteerde zichzelf als theocratie: voor het maken van regels werd simpelweg de Koran gevolgd, was de claim.

Theocratie in Israël

Een theocratie bestond in Israël toen de richters en de koningen door een bijzondere aanwijzing van God tot hun ambt werden geroepen en dit volgens door God geopenbaarde wetten hadden uit te oefenen. Het koningschap in Israël stond als zodanig niet tegenover de theocratie (vgl. Deut.17:14-20), maar de koning diende zich in alles te richten naar en te houden aan de wet van God (Deut.17:18 vv.). Juist het zich daaraan niet onderwerpen leidde tot de verwerping Saul als koning (1Sam.13:13v.), en tot de ondergang van het rijk Juda en het Tienstammenrijk

Het beeld van Daniël

In Daniël 2 heeft God aan Nebukadnezar via een droom, waarin hem een beeld getoond werd, bekend gemaakt wat er in de toekomst zou gaan gebeuren met zijn koninkrijk en met de daaropvolgende wereldrijken. De Heer gebruikt hierbij Daniël als uitlegger.

(1) Het hoofd van goud duidt op het Babylonische rijk. Dit rijk wordt in Dan.7:4 door een leeuw voorgesteld.

(2) De Meden en Perzen worden daarna de wereldheersers. Hun macht wordt door de zilveren borst en armen voorgesteld. In Dan.7:5 echter door een beer en in Dan.8:4,20 door een ram.

(3) Daarna krijgen de Grieken de macht in handen. Hun heerschappij wordt aangeduid door de buik en lendenen van koper, in Dan.7:6 door een panter en in Dan.8:5,21 door een geitenbok.

(4) Tenslotte nemen de Romeinen de wereldheerschappij in handen. Het zijn de benen, die van ijzer zijn, die hun macht weergeven. In Dan.7:7 wordt deze wereldmacht een vreselijk dier genoemd. Toen de Heer Jezus geboren werd, bevonden ook de Joden zich onder deze heerschappij. In latere eeuwen is deze Romeinse macht uiteengevallen en zijn er diverse rijken en rijkjes ontstaan. De Bijbel spreekt echter van een herstel in de vorm van een tien-statenrijk, door de tien tenen van ijzer en leem voorgesteld. Van dit rijk vermeldt Op.17:7-13: 3het was en is niet en zal zijn”. Christus, voorgesteld door een steen, zal echter zonder menselijk ingrijpen het beeld vermorzelen (Dan.2:45). Dit zal plaats vinden als Hij als Vorst der vorsten op aarde zal verschijnen, na de opname der Gemeente en aan het eind van de laatste jaarweek van Dan.9:25-27. Hij zal dan met de zijnen uit de hemel komen om Zijn rijk van vrede op te richten. Dan.7:13, 14, 18. Zie verder nog Dan.7:26, 27; Op.20:4.

Eerst Saul, daarna David

Eerst Saul, daar David. Eerst de Antichrist, daarna de ware Christus! Die volgorde vinden we typologisch als vooraf geschaduwd bij de koningen Saul en David, in overeenstemming met wat vermeld is in het boek Openbaring.

David en Salomo vormen een zogenaamd dubbeltype van de regering van Christus. In David zien wij de man naar Gods Hart (1Sam.13:14), die eerder verworpen en verdrukt wordt door de koning die door de mens gewild was, een type van ‘de mens der zonde’, de Antichrist. Deze koning (Saul) vervolgt met zijn onderdanen hem die tot koning over Israël gezalfd was, en diens volgelingen, de uitgestotenen van de natie (1Sam.22:1v.). Deze verworpen koning is echter degene die het volk verlost uit de handen van de geweldenaar Goliath (type van de satan, 1Sam.17). Daarna zal Christus als de ware David de strijd moeten aanbinden tegen alle vijanden die nog zijn overgebleven. “Want Hij moet heersen, totdat Hij alle vijanden onder zijn voeten heeft geld.” (1Kor.15:25) De laatste vijand die tenietgedaan wordt, is de dood (vs.26), en dat zal pas aan het einde van het Vrederijk zijn.

Openbaring 13 toont ons deze ‘voorloper’ van de Messias, de Antichrist. (Zie mijn artikel: ‘Twee rijken, twee beesten’ in de rubriek Eschatologie) Daarvan staat beschreven: “En wij vragen u echter, broeders, in verband met de komst van onze Heer Jezus Christus en onze bijeenvergadering met Hem, dat u niet zo snel in uw denken geschokt of verschrikt wordt, noch door geest, noch door woord, noch door een brief als van ons, alsof de dag van de Heer al aangebroken zou zijn. Laat niemand u op enigerlei wijze bedriegen, want die komt niet als niet eerst de afval gekomen is en de mens van de zonde geopenbaard is, de zoon van het verderf, de tegenstander, die verzet en zich verheft tegen al wat God heet of een voorwerp van verering is, zodat hij in de tempel van God gaat zitten en zichzelf vertoont dat hij God is.” (2Thes.2:1-4) Het is wellicht goed op te merken dat de Gemeente zal worden opgenomen voordat deze Antichrist geopenbaard zal worden. Voor meer uitleg daarover zie daarvoor de rubrieken Eschatologie en Eschatologie vragen.

De komende Koning

Met mij zien veel gelovigen uit naar de Opname en de komst van Christus; “Zijn Zoon uit de hemelen te verwachten, die Hij uit de doden heeft opgewekt, Jezus die ons redt van de komende toorn” (1Thes.1:10; 5:9) was de belofte van God, gegeven door de apostel Paulus. Die komst kan elk moment gebeuren en daarvoor hoeven geen specifieke tekenen of gebeurtenissen aan voorafgaan. De verwachting voor het volk Israël, ná de Grote Verdrukking, is de zichtbare komst van hun Messias op de Olijfberg. “Want dan zal er een grote verdrukking zijn, zoals er niet geweest is vanaf het begin van de wereld, tot nu toe, en zoals er ook nooit meer zijn zal. En meteen na de verdrukking van die dagen zal de zon verduisterd worden en de maan zal zijn schijnsel niet geven en de sterren zullen van de hemel vallen en de krachten van de hemelen zullen heftig bewogen worden. En dan zal aan de hemel het teken van de Zoon des mensen verschijnen; en dan zullen al de stammen van de aarde rouw bedrijven en zij zullen de Zoon des mensen zien, als Hij op de wolken van de hemel komt met grote kracht en heerlijkheid.” (Mat.24:21, 29-31; Zach.14:4) De Here zal koning worden over de ganse aarde en groot zal de heerschappij zijn en eindeloos de vrede op de troon van David en over zijn koninkrijk, doordat hij het sticht en grondvest met recht en gerechtigheid, van nu aan tot in eeuwigheid.” (Zach.14:9; Jes.9:6)

Tenslotte

‘Op weg naar een theocratie?’, met die woorden begonnen we dit artikel. Staan we aan de rand van een kanteling in de geschiedenis? Is de komst van Christus nabij? Leven we in de eindtijd? Worden de verschillende regeringsvormen die er zijn vervangen door een theocratisch bestuur onder gezag van Christus? Zijn de tijden van de volken op weg naar hun definitieve einde met de komst van Christus? Is de Antichrist al onder ons? En wat met de invloed van AI (Artificiële Intelligentie)? De schepping zucht; zal ze binnenkort bevrijd worden van de vergankelijkheid? Allemaal vragen waarop we in het profetisch Woord van God antwoorden mogen vinden, en het is goed daarop acht te geven naarmate de dag nadert.

Bronnen:

Verhoeven Marc

Quest

______________________________________________________________________________________