Serie Geloofshelden – Deel 9 – Simson – Het zonnetje in huis!

2 juli, 2024

Serie – Geloofshelden

Simson – ‘Het zonnetje in huis!’

Deel 9 – Richteren 13-18

Inleiding

Hoewel Simson zijn naam ‘zon’ betekend was hij niet bepaald ‘het zonnetje in huis’, getuige zijn leven. Voor zijn ouders was hij geen bron van vreugde, maar eerder een van verdriet! Altijd wanneer ik over Simson lees in het boek Richteren gaan mijn sympathie uit naar zijn ouders. We lezen niet veel over hen maar ze zullen wel teleurgesteld zijn geweest in hun enige zoon. We lezen ook niet dat ze nog meer kinderen hebben gehad, dus kunnen we zeggen dat ze al hun hoop en verwachting in hem gesteld hebben. We weten dat Simsons’ ouders gelovigen waren, mensen die de Here vreesden, mensen van gebed, van wie je mag aannemen dat ze hun kind dagelijks aan de Here opdroegen, zoals ook Job dat deed. (Job 1:4-5)

Ze namen het ernstig met de opvoeding van het kind, want hadden ze niet gevraagd aan de Here: ‘moge de man Gods, die Gij gezonden hebt, nog eens tot ons komen en ons leren, wat wij met de jongen moeten doen, die geboren zal worden? (Richt.13:8). En toen dan de Engel Gods nogmaals aan hen verscheen vroeg Manoach: ‘hoe moeten dan de leefwijze en het werk van de jongen zijn? Ze hadden goed voorzorgen genomen, zich geïnformeerd, maar toch bleek hun ernst en gebed geen garantie voor het succes waarop ze vermoedelijk hoopten!

Met Simson ging het niet goed, zoals we weten. Daarover zullen zijn ouders zeker veel verdriet en zorgen gehad hebben en misschien hebben ze wel nachten wakker gelegen. We weten het niet, maar kunnen ons dat goed voorstellen. Ik denk ook aan veel ouders die in deze tijd leven en hun kinderen soms ook de verkeerde weg op zien gaan, ondanks alle pogingen om dat te voorkomen Ook zij zullen hetzelfde ervaren bij de opvoeding van hun kinderen zoals Manoach en zijn vrouw. Een gevoel van machteloosheid, zorg en verdriet kunnen je geloofsleven dan behoorlijk beïnvloeden. Maar tegelijkertijd worden we gedwongen (of gedrongen?) al onze zorgen op Hem te werpen, ook v.w.b. onze kinderen! (1Petr.5:7). De gebeurtenissen in het leven van Simson roepen soms vragen op, evenals bij onze kinderen. Misschien kunnen we troost vinden in hetgeen we lezen in Richteren 14:4 ‘Zijn vader en moeder wisten echter niet, dat dit zo door de Here beschikt was…’

Dat Simson een gelovige was blijkt wel uit Hebreeën 11:32, want daar maakt hij deel uit van de ‘wolk van getuigen’. Hij staat daar vermeld vanwege zijn geloof, niet vanwege zijn trouw. Simsons leven is een illustratie van iemand die de kracht heeft om anderen te overwinnen, maar die zichzelf niet kan bedwingen. Simson stak de velden van de Filistijnen in brand, maar het innerlijke vuur van zijn lusten kon hij niet onder controle krijgen. Hij doodde een leeuw, maar kon de begeerten van zijn vlees niet doodden. Hij brak gemakkelijk de banden waarmee ze hem bonden, maar de boeien van de zonde groeiden sterker dan zijn ziel. In plaats van het volk te leiden, werkte hij liever onafhankelijk en alleen, en het resultaat was dat er geen totale overwinning zichtbaar bleef. Hij staat in onze herinnering als iemand die vernietigde, niet als iemand die opbouwde. Het ontbrak hem aan orde en stuur; zonder dit kon hij ondanks zijn kracht maar weinig betekenisvol zijn. Hij faalde om zijn driften te beheersen die zich al vroeg in zijn leven openbaarden, en na twintig jaar doodden deze hem. Hij verliest zijn haar, kracht, ogen, vrijheid en zijn bruikbaarheid. Gods strijder eindigde als molenaar!

 Het is niet waar dat Simson besluiteloos was! Hij nam wel besluiten maar vaak de verkeerde! Simson was een man die twee heren probeerde te dienen (Mat.6:24). Simson had een goed begin, maar dat garandeert geen goed einde! Simsons leven illustreert hoe gemakkelijk wij onze voornemens vergeten; maar onze keuzes vergeten ons niet! We moeten leren de juiste keuzes te maken. Simsons leven als gelovige is niet bepaald een voorbeeld om na te volgen, maar laten we eens nagaan welke keuzes Simson maakte of had moeten maken en ons voordeel ermee doen!

Als Simson tot eer van God had willen leven dat had hij moeten wandelen…

…in overeenstemming met zijn roeping !

Simson was geroepen als nazireeër, een aan de Here gewijde! (Ri.13:5, 7) Vandaar wellicht de vraag van Manoach en zijn vrouw om van de Engel des Heren te horen ‘ons te leren, wat wij met de jongen moeten doen, die geboren zal worden’, en ‘hoe moet dan de leefwijze en het werk van de jongen zijn? (Ri.13:8, 12) Was het onwetendheid van de ouders betreffende de voorschriften van het nazireeërschap zoals dat vermeld stond in de Wet? Simson was een nazireeër een aan God gewijde, maar in zijn leven is daar maar weinig van terug te vinden. Hij had vrucht moeten voortbrengen, de bekering waardig, of, zoals Paulus het zegt: ‘dat ze werken moesten doen, met hun berouw in overeenstemming.’ (Hand.26:20)

Ook wij zijn geroepen in heiliging, in 2 Petrus 1:10 en worden opgeroepen ‘ons te beijveren om onze roeping en verkiezing vast te maken; want door dit te doen zult u nooit struikelen!’ Zoals we elders lezen dat we ‘onze eigen behoudenis met vrees en beven moeten bewerken’ (Fil.2:12). We zijn uit genade behouden, maar dat betekent niet dat we geen verantwoordelijkheid hebben om die genade uit te werken! (Ef.2:8-10) We worden niet behouden door werken, maar door een geloof dat werkt!

…door de Geest!

Vier keer vinden we een vermelding van de Heilige Geest, die Simson ‘begon aan te drijven’ (Ri.13:25; 14:6, 19; 15:14), maar het was geen ‘constante’ in zijn leven. Hij liet zich niet altijd leiden door de Geest waardoor hem veel kwaad had kunnen bespaard worden. (Rom.8:14) ‘Wandelt door de Geest, en u zult de begeerte van het vlees geenszins volbrengen.’ (Gl.5:16) De ‘begeerte van het vlees’ bestond in het leven van Simson uit zijn zwakheid voor vrouwen, waarvoor de apostel Paulus zijn ‘kind in het geloof’ Timotheüs waarschuwt, wanneer hij zegt: ‘Ontvlucht de begeerten van de jeugd, en jaar naar gerechtigheid, geloof, liefde en vrede met hen die de Heer aanroepen uit een rein hart!’ (2Tim.2:22). Van de Heer Jezus lezen we dat Hij, nadat de Heilige Geest in lichamelijke gedaante als een duif op Hem neerdaalde, in de volheid van de Geest naar de Jordaan terugkeerde, en door de Geest geleid werd in de woestijn om veertig dagen verzocht te worden door de duivel. Hij overwon glansrijk en in de kracht van de Geest keerde Hij terug naar Galiliéa. (Lk3:22; 4:1, 14) Een voorbeeld om te volgen!

… naar de wil van God!

Simson was een man van zijn tijd, hij gehoorzaamde noch zijn ouders noch God! Hij leefde in een wereld waarin er geen koning in Israël was, waarin eenieder deed wat goed was in zijn ogen. (Ri.17:6; 21:5), en zo ook Simson. Hij hield geen rekening met God en volgde een eigen, onafhankelijke koers. Voor Simson leken vele wegen recht, maar uiteindelijk leiden ze hem naar de dood! (Spr.16:25). Op zijn ziekbed getuigde Jakob: ‘God, voor Wiens aangezicht mijn vaderen Abraham en Isaak gewandeld hebben’ (Gen.48:15) Dat zouden we zo kunnen interpreteren, dat zij rekening hielden met God en zijn geboden. Een houding die wij helaas niet tegenkomen in het leven van Simson, eerder het tegenovergestelde. De apostel Paulus bad voor de gelovigen in de gemeente van Kolosse ‘dat ze vervuld mochten worden met de kennis van zijn wil, in alle wijsheid en geestelijk inzicht, om de Heer waardig te wandelen tot al zijn welbehagen.’ (Kol.1:9) Als Simsons dat in de praktijk had gebracht dat had dat tot gevolg gehad dat hij God had verheerlijkt!

…in het licht !

De Heer Jezus heeft gezegd: ‘wie in de duisternis wandelt, weet niet waar hij heengaat’ (Joh.12:35). Simson wandelde in de duisternis en zag niet in waarheen zijn weg hem leidde. De gevolgen bleven dan ook niet uit! Aan het einde van zijn leven verloor hij zelfs het licht van zijn ogen!

Gods Woord leert ons dat een wandel in het licht met Jezus er één is van een wandel in gemeenschap met God’ (1 oh.1:7). In de brief aan de Efeziërs worden we opgeroepen ‘om te wandelen als kinderen van het licht, want de vrucht van het licht bestaat in alle goedheid en gerechtigheid en waarheid.’ (Ef.5:8) Als er iets wat wij nodig hebben in deze duistere wereld dan is dan een wandel in gemeenschap met God, een wandel in het Licht! ‘In uw licht zien wij het licht’ (Ps.36:10)

 Wij leven in een wereld gelijkwaardig als die van Simson, ook vandaag de dag doen de mensen slechts ‘wat goed in hun eigen ogen’ en houden geen rekening met God! Geef dat wij bewust mogen blijven van onze roeping die een levenswandel verwacht tot eer van God en dat we niet vervallen in dezelfde fout die Simson maakte ‘toen hij ontwaakte uit zijn slaap en dacht: evenals de vorige keren zal ik vrijkomen en mij losrukken; maar hij wist niet, dat de HERE van hem geweken was. (Ri.16:20) Ontwaakt, gij die slaapt, en sta op uit de doden en Christus zal over u lichten’ (Ef.5:14).

______________________________________________________________________________