Nieuwe Testament

Evangelie naar Johannes

Zeven tekenen in het Evangelie naar Johannes

Inleiding

Terwijl de eerste drie evangeliën grotendeels overeenkomen in het verhalen van de gebeurtenissen in het leven van de Here Jezus, verschilt Johannes daarin dat hij de geestelijke betekenis verstrekt. Hij gaat dieper en presenteert waarheden die in de andere evangeliën niet benadrukt worden. Bijvoorbeeld, alle vier de evangeliën vermelden de spijziging van de 5000, maar alleen Johannes vermeld de grote toespraak over het Brood des levens in Johannes 6, dat de betekenis van het wonder verklaart. Daarom gebruikt Johannes ook het woord ‘teken’ in plaats van ‘wonder’ want een teken is een wonder dat een boodschap in zich bergt. ‘Joden begeren tekenen’ (1Kor.1:22).

Christus in het evangelie naar Johannes.

Johannes benadrukt de Persoon van Christus en ook Zijn werk. Hij geeft meerdere boodschappen waarin Jezus over Zichzelf spreekt en Zijn opdracht verklaart. Merk op dat er zeven vermeldingen zijn met ‘Ik Ben’.

Ik ben het brood des Levens; Ik ben het Licht van de Wereld; Ik ben de Deur van de schapen; Ik ben de Goede Herder; In ben de Opstanding en het Leven; Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven, en tenslotte Ik ben de Ware Wijnstok.

De tekenen in het evangelie naar Johannes.

Van de vele tekenen die de Here Jezus heeft gedaan, selecteert Johannes er zeven om Zijn Godheid te bewijzen. (Het achtste in hoofdstuk 21 was alleen voor de discipelen en vormde een afsluiting van het evangelie.) Deze zeven tekenen zijn in een bepaalde volgorde gegeven (merk op in 4:54, ‘dit tweede teken nu heeft Jezus weer gedaan’) en geven een beeld van de redding of verlossing.

De eerste drie tekenen laten zien hoe de zondaar de redding ontvangt:

1. Water verandert in wijn (2:1-11) – verlossing door het Woord

2. Genezing van de zoon van een hoveling (4:46-54) – verlossing door geloof

3. Genezing van de verlamde (5:1-9) – verlossing door genade

De laatste vier tekenen laten het resultaat of de gevolgen van die redding zien in het leven van de gelovige:

4. De spijziging van de vijfduizend (6:1-14) – verlossing geeft bevrediging

5. Het stillen van de storm (6:16-21) – verlossing geeft vrede

6. Genezing van de blinde (9:1-7) – verlossing brengt licht

7. Opwekking van Lazarus (11:38-45) – verlossing geeft leven

Water verandert in wijn – Verlossing door Gods Woord (2:1-11)

(1) De mensen hadden dorst, hetgeen een beeld moet zijn van deze wereld zonder Christus. De Bijbel nodigt dorstige zondaars uit om te komen en te drinken. (Joh.4:13, 7:37, Jes.55:1, Op. 22:17)

(2) Lege watervaten symboliseren het menselijk hart, leeg en hard. Het Woord van God vergelijkt het hart met vaten. (2Kor.4:7, 2Tim.2:20)

(3) Water is in de Bijbel een beeld van Gods Woord. (Ef. 5:26, Joh.15:3)

(4) Als het Woord in het hart van de zondaar geraakt, dan kan Christus een wonder werken en vreugde brengen. Filippus vulde de Ethiopiër met het Woord en toen hij tot geloof kwam, gebeurde het wonder van de redding, hij ging zijn weg met blijdschap. (Hand.8:39). In het OT werd water veranderd in bloed (Ex.7:19), wat spreekt van oordeel. Maar Christus veranderde water in wijn, wat spreekt van genade en vreugde. Wijn symboliseert de Heilige Geest (Ef. 5:18) en de vreugde: ‘De wijnstok, die God en mensen vrolijk maakt’ (Ri.9:13, Ps.104:15).

Genezing van de zoon van de hoveling – Verlossing door geloof (4:46-54)

Dit is het tweede van de zeven wonderen in Johannes. Deze tekenen laten zien hoe een persoon gered wordt en gevolgen daarvan daarna. De eerste twee tekenen hadden plaats in Kana in Galilea. Het water dat werd veranderd in wijn laat zien dat de redding door het Woord is. De genezing van de zoon in dit hoofdstuk laat ons zien dat de behoudenis door het geloof is. De zoon lag stervend in Kapernaüm, ongeveer 24 KM. van Kana. De man vroeg Christus met hem mee te komen want hij geloofde niet dat Hij op een afstand kon genezen. (vgl. Ook Maria’s reactie in Joh.11:21). Jezus ging niet met de man mee, maar zei tegen hem: ‘Ga heen, uw zoon leeft’. En de man geloofde het woord dat Jezus tot hem zei. Voor de man had een tocht naar het huis slechts drie uur of vier uur gekost, maar vers 52 (gisteren) geeft weer dat hij verder in Kana bleef. De jongen was om een uur ’s middags genezen, en de volgende dag kwam de vader thuis. Dit bewijst dat hij echt geloof had in het woord van Christus, want hij haastte zich niet naar huis om te zien wat er gebeurd was. Dit is de weg waardoor wij gered zijn, door ons geloof te baseren op Gods Woord. ‘Christus zegt het, ik geloof het, dat geeft zekerheid!’ De hoveling bleef kennelijk in Kana, deed zijn zaken, en ging de volgende dag naar huis. Hij had ‘blijdschap en vrede in het geloof’ (Rom.15:13) want hij vertrouwde alleen op het woord van Christus. Hij was niet verrast als zijn knechten hem vertelden ‘Uw zoon leeft’. Hij vroeg slechts wanneer de genezing was ingetreden en verifieerde dat het het uur was dat Jezus tot hem gesproken had. Het resultaat: zijn gehele huis geloofde in de Heer. ‘Geloof komt door het horen en het horen door het Woord van God’ (Rom.10:17). Jezus geeft in vers 48 de reden waarom mensen niet geloven: zij wilden tekenen en wonderen zien (Joh.2:23). Houdt in gedachten dat de satan ook in staat is wonderen en tekenen te doen om te misleiden (2Thes.2:9-10). Als jouw geloof gebaseerd is op gevoelens, dromen, visioenen, stemmen, of iets dergelijks, dan ben je op gevaarlijk terrein. Het is het geloof in het Woord dat ons de zekerheid van het eeuwig leven kan geven (1Joh.5:9-13)

Genezing van een verlamde – Verlossing door genade (5:1-9)

Dit wonder completeert de drie wonderen die laten zien hoe een persoon wordt gered. Het eerste (water in wijn) laat ons zien dat redding gebeurt door het Woord van God. De tweede (de genezing van de zoon van de hoveling) toont os dat de behoudenis is door het geloof. Dit derde wonder laat ons zien dat redding is door genade. Deze man was in een meelijwekkende toestand. Vanwege zijn zonde in het verleden (zie vs.14) was hij getroffen door deze ziekte, meer dan achtendertig jaar. Hij was omringd door dezelfde soort mensen, die allen de droevige toestand tonen van de verlorenen: krachteloos (Rom.5:6), blind, kreupel (niet in staat om goed te wandelen – Ef.2:1-3), verlamd, en wachtend tot er iets zou gebeuren (zonder hoop – Ef.2:12). Als deze mensen in het water gingen als de engel kwam, zouden ze genezen worden; maar ze hadden geen kracht om er te geraken! Dat gelijkt op de zondaar van vandaag; als zij Gods volmaakte Wet zouden kunnen houden, zou hij gered kunnen worden; maar daartoe is hij niet in staat. Maar zie de genade van God aan het werk! ‘Bethesda’ (vs.2) betekend ‘huis van genade’, en dat is het voor die man geworden. Wat betekent genade eigenlijk? Het betekend goedheid voor hen die het niet verdienen. Jezus zag de menigte zieke mensen – maar Hij koos er maar één uit en genas hem! Deze man verdiende het niet meer dan de anderen, maar God koos hem uit. Dit is een mooi beeld van verlossing, en het moet ons nederig maken, wij die weten dat we uitverkoren zijn ‘in hem’ en dat niet vanwege onze eigen verdiensten maar door zijn genade (Ef.1:4). Wat Christus zegt in 5:21 wordt hier toegepast: Hij geeft leven aan wie Hij wil. We kunnen de genade van God niet verklaren (Rom.9:14-16), maar als het niet door Gods genade was, dan zou niemand gered kunnen worden (Rom.11:32-36).

Neem kennis van de volgende punten: Er waren vijf zuilengangen, en vijf is in de Bijbel het getal van genade; en de vijver was bij de Schaapspoort, wat duidt op een offer. Het Lam van God moest sterven voordat Gods genade naar de zondaar kon stromen. Christus genas hem op de sabbat, daardoor bewees Hij dat de wet niets te doen had met de genezing. Hij genas Zelf deze man, alleen in Christus is de redding. De man klaagde, ‘ik heb geen mens’ (vs.7), maar er waren wel mensen maar die konden hem niet helpen zoals Christus dat deed. De verloren zonder heeft geen hulp nodig, maar genezing. De man ging naar de tempel, vermoedelijk om te aanbidden (Hand.3:1-8), en getuigde openlijk dat Christus hem had genezen (vs.15). Er is geen bewijs dat deze man Jezus vertrouwde voor zijn eeuwig heil. Toe Jezus op de sabbat genas, betekende dat het begin van de haat en tegenstand van de religieuze leiders. Dit conflict groeide uit en leidde uiteindelijk tot de kruisiging van Christus.

De spijziging van de vijfduizend – Verlossing geeft voldoening (6:1-14)

De eerste drie wonderen tonen hoe iemand wordt gered; door het Woord, door geloof en door genade. De laatste vier wonderen in het Johannes evangelie illustreren de resultaten van de redding. Het vierde wonder (de spijziging van de 5000) laat ons zien dat redding de innerlijke noden van het hart bevredigd, Jezus is het Brood van het Leven. Dit wonder herinnert ons er ook aan, dat hoewel de redding van God geschonken is uit genade, God mensen gebruikt om zijn evangelie te verkondigen. Jezus gaf het brood en de vis aan zijn discipelen, en zij deelden het met de mensen. ‘Hoe zullen zij horen zonder dat iemand predikt’ (Rom.10:14). Als, zoals de kleine jongen in Joh.6:9, willen wij Hem alles geven, Hij zal het nemen, breken, en het gebruiken om anderen te zegenen.

Christus is het Brood des levens. Het is interessant het manna te vergelijken met Christus.

(1)       Het kwam ’s nachts van de hemel; Christus kwam van de hemel toen de mensen in de duisternis waren.

(2)       Het geleek op de dauw; Christus kwam, geboren uit de Heilige Geest.

(3)       Het was niet verontreinigt door de aarde; Christus was zondeloos en gescheiden van de zondaars.

(4)       Het was klein, rond en wit, hetgeen Christus’ nederigheid, eeuwigheid en reinheid suggereert.

(5)       Het was zoet om te proeven; Christus is liefelijk voor hen die in Hem geloven.

(6)       Het moest genomen en gegeten worden; Christus moet ontvangen en toegeëigend worden (1:12-13)

(7)       Het kwam als een vrije gift; Christus is de gift van God aan de wereld.

(8)       Er was voldoende voor iedereen; Christus is voldoende voor allen.

(9)       Als je het manna niet oppakte vertrapte je het; als je Christus niet aanvaard, verwerp je Hem en loopt ‘op’ Hem (Heb.10:26-31).

(10)     Het was voedsel voor de woestijn; Christus is ons voedsel voor onze pelgrimsreis hier op aarde.

Het stillen van de storm – Verlossing geeft vrede (6:16-21)

Jezus wilde geen Koning zijn van een groep van mensen die alleen maar geïnteresseerd waren in hoe hun maag gevuld zou kunnen worden (vs.26). Hij verliet de menigte en zond de discipelen over de zee, wel wetende dat ze in een storm terecht zouden komen. Dat lijkt op de kerk van vandaag: we spannen ons in om de stormen van satan tegen te gaan, maar de Heer is op de berg om voor ons te bidden en eens zal Hij komen om vrede te brengen. Het schip kwam op een wonderlijke manier aan de andere kant toen Jezus aan boord kwam. Redding brengt vrede in het hart – vrede met God (Rom.5:1) en de vrede van God (Fil.4:4-7).

Genezing van de blinde – Verlossing geeft licht (9:1-7)

De man had de karakteristieken van een verloren zondaar:

(1) Hij was blind (Ef.4:18 Joh.3:3 2 Kort.4:3-6) niet gered, alhoewel intellectueel zoals Nicodemus, kunnen ongelovigen nooit de geestelijke zaken verstaan. (1Kor.2:14-16)

(2) Hij bedelde. De niet geredden zijn arm vanuit Gods punt gezien, alhoewel ze misschien rijk zijn in de ogen van de wereld. Ze bedelen voor iets dat hun diepste noden kan bevredigen.

(3) Hij was hulpeloos

1. Het middel toont hoe Jezus een zondaar redt.

(4) Hij kwam tot de man in genade.

(5) Hij trok de aandacht van de man door zijn ogen met slijk te bestrijken

(6) Hij genas de man door zijn macht

(7) Daardoor werd God verheerlijkt

(8) Het werd door anderen opgemerkt.

Opwekking van Lazarus – Verlossing geeft leven (11:38-45)

Hier zien we de redding uitgebeeld in de opstanding uit de dood, en het ontvangen van het leven. Het woord leven is zesendertig keer vermeld in dit evangelie. Lazarus representeert de redding van de zondaar op zeven verschillende manieren, die we elk zullen bezien.

1. Hij was dood.

De niet geredde persoon is niet slechts ziek; hij of zij is geestelijk dood (Ef.2:1-3, Kol.2:13). Als iemand lichamelijk dood is, heeft hij geen reactie op dingen zoals voedsel, temperatuur of pijn. De niet geredde mens heeft geen interesse voor God, Bijbel, Christenen en kerk, totdat de Heilige Geest in zijn hart begint te werken. God waarschuwde Adam dat ongehoorzaamheid de dood zou betekenen (Gen.2:15-17) – psychisch dood (scheiding van de ziel van het lichaam) en geestelijk dood (de scheiding van de ziel van God). Openbaring 20:14 noemt dat de tweede dood, dat is de eeuwige dood.

2. Hij was in verval geraakt

Er worden drie opwekkingen vermeld in de evangeliën, naast die van de Heer zelf. Christus wekte een twaalfjarig meisje op die gestorven was (Luk.8:49-56), een jonge man die al enige uren gestorven was (Luk.7:11-17), en een oudere man die al vier dagen in zijn graf lag (Joh.11). Zij presenteren een beeld van drie verschillende soorten zondaars:

1. Het kleine meisje: Kinderen zijn zondaars, maar het verderf heeft nog niet plaatsgevonden.

2. De jonge man: Jonge mensen zijn zondaars waar de zonde zich begint te openbaren.

3. De oudere man: Volwassenen zijn zondaars wiens zonde duidelijk kan worden gezien.

Het punt is dat ze alle drie dood waren, de een niet meer dan de ander. Het enige verschil lag in de mate van ‘verderf’.

1. Hij werd opgewekt en ontving leven 11:41-44

2. Hij werd vrijgemaakt 11:44

3. Hij getuigde naar anderen11:45

4. Hij had gemeenschap met Christus 12:1-2

5. Hij werd vervolgd 12:10-11

______________________________________________________________________________________________________________________________