'In hoofdzaken eenheid, in bijzaken verdraagzaamheid en in alles de liefde'
Want de droefheid die overeenkomstig de wil van God is, brengt een onberouwelijke bekering tot zaligheid teweeg, maar de droefheid van de wereld brengt de dood teweeg.
Pasen gaat over de kruisiging en opstanding van Jezus. Pasen is het belangrijkste feest voor christenen. Hij was gestorven aan het kruis, werd in een graf gelegd, maar werd door God uit de dood opgewekt. Het het graf is leeg, want Jezus is opgestaan uit de dood. Zonder zijn opstanding is het ontstaan van het Christendom niet te verklaren.
‘Toen zij erg bang werden en hun gezicht ter aarde bogen, zeiden zij tot hen: Waarom zoekt u de Levende bij de doden? Hij is hier niet, maar Hij is opgewekt’ (Lukas 24:5).
De betekenis van Christus’ opstanding:
1e. Dat de macht van de dood verbroken is. De dood is niet meer het einde, maar na de dood is er leven mogelijk. De grote scheiding is niet meer die tussen leven en dood, maar tussen geloof in Christus en ongeloof.
2e. Dat Christus’ dood aan het kruis geen mislukking was, maar een offer dat Christus in onze plaats bracht. Doordat God Christus opwekte uit de dood, mogen wij weten dat God dat offer heeft aangenomen.
3e. Dat de opstanding van Christus is de voorbode van de opstanding van de doden op de laatste dag.
‘Want ik heb u in de eerste plaats overgegeven wat ik ook ontvangen heb: dat Christus voor onze zonden gestorven is, naar de Schriften; en dat Hij is begraven en dat Hij op de derde dag is opgewekt, naar de Schriften; en dat Hij aan Kefas is verschenen, daarna aan de twaalf. Daarna is Hij verschenen aan meer dan vijfhonderd broeders tegelijk, van wie de meesten tot nu toe nog in leven, maar sommigen ontslapen zijn. Daarna is Hij verschenen aan Jakobus, daarna aan alle apostelen. En het allerlaatst is Hij ook aan mij, als aan een misgeboorte, verschenen‘ (1 Korinthiërs 15:3-8).
De opstanding van Christus gaat niet alleen over de toekomst, maar raakt ook ons leven in het hier en nu. Toen Christus stierf aan het kruis stierf Hij voor degenen die in Hem zouden geloven. De opstanding van Christus houdt in, dat wij hier op deze aarde in principe al deelhebben aan dat nieuwe leven. Deze verbondenheid met Christus’ sterven en opstaan wordt duidelijk bij de doop. Dat wij hier op deze aarde al een nieuw leven ontvangen, wil niet zeggen dat wij hier op deze aarde al vrij van de zonde zijn of vrij van ziekte, dood of pijn. Het houdt al wel in, dat hier op deze aarde gemeenschap met God mogelijk is.
‘Of weet u niet, dat wij allen die tot Christus Jezus gedoopt zijn, tot zijn dood gedoopt zijn? Wij zijn dan met Hem begraven door de doop tot de dood, opdat, zoals Christus uit de doden is opgewekt door de heerlijkheid van de Vader, zo ook wij in nieuwheid van leven zouden wandelen’ (Romeinen 6:3-4).