De brutale inval van Rusland in Oekraïne heeft veel in beweging gezet en grote angst onder de mensen gebracht. Al vrij gauw na de inval hoorden we geruchten in de media dat er mogelijk ‘een derde wereldoorlog’ aan zat te komen. Een enquête in Vlaanderen bracht aan het licht dat 62% van de bevolking daarvoor vreesde. Slechts drie weken na de inval in Oekraïne, begonnen de mensen te hamsteren uit angst dat er binnenkort niet voldoende voedsel meer te koop zou zijn. De dreiging van Rusland om biologische wapens of op beperkte schaal kernwapens te gaan gebruiken bracht een golf van angst en afkeer teweeg. Een dreigend tekort aan tarwe bestemd voor gebieden als Egypte en Afrika zou een mogelijke hongersnood kunnen betekenen. Ook zou er een tekort aan zonnebloemolie ontstaan. De prijzen gingen omhoog voor energie en brandstof voor de auto en stegen al snel tot boven de twee euro. Wat begon als een conflict tussen twee landen, Rusland en Oekraïne, had gevolgen in meerdere landen. De wereldwijde verbondenheid tussen alle continenten en landen zou aan een onvermijdelijke deelname aan het conflict ten grondslag kunnen liggen. De gevolgen zijn wereldwijd en op meerdere terreinen van de maatschappij voelbaar; we denken maar aan de opgelegde sancties tegen Rusland. Angstvallig probeert Europa (de NAVO) en de rest van de wereld buiten het conflict te blijven, maar of dat op de lange duur mogelijk blijft is de vraag. De wreedheid van het geweld, het plat bombarderen van complete steden, de vernietiging van de infrastructuur van Oekraïne en het groot verlies aan mensenlevens, de enorme vluchtelingenstroom, maakt dat andere landen of organisaties zoals de VN moeilijk langer afzijdig kunnen blijven. Uit naam van de menselijkheid zal mogelijk moeten worden opgetreden! Zo hebben we in de achter ons liggende tijd kunnen constateren hoe snel de wereld kan veranderen! Hoe gaat het nu verder, heeft de Bijbel daar een antwoord op?
Kort overzicht van de komende gebeurtenissen
In het voorgaand artikel van ‘De beer is los’ hebben we stilgestaan bij de rol van Rusland (Gog) in de eindtijd. Over de rol van Iran/Syrië of de Assyriër hebben we het nog niet gehad en dat gaan we in dit artikel doen waarmee ik ook een antwoord probeer te geven op ontvangen vragen en opmerkingen van enkele oplettende lezers. Daarom is het goed, voordat we verder gaan, om in een beknopt overzicht alle aanstaande gebeurtenissen eerst nog eens op een rijtje te zetten. In 1948 is de staat Israël opgericht, maar nog in ongeloof (Ez.37:8) daardoor zullen ‘de tijden van de volken’ spoedig vervuld zijn (Luk.21:24). Het eerste dat staat te gebeuren is de Opname van de Gemeente (1Kor.15:21v.; 1Thes.4:15vv.), waarna de zeventigste en laatste jaarweek zal aanbreken (Dan.9:24-27). Vanwege de militaire dreiging uitgaande van Iran en/of Syrië (de Assyriër) en Rusland (Gog) zal Israël, beïnvloed door de Antichrist, een zevenjarig verdrag sluiten met het Hoofd van het hersteld Romeins rijk (de EU) om verdere confrontaties te voorkomen, maar dat verbond zal echter voortijdig, op de helft, verbroken worden (Dan.9:27). De koning van het zuiden (Egypte) (Dan.11:5vv.) zal, aan het begin van de Grote Verdrukking naar Israël optrekken (Dan.9:27; Mat.24:21). Die Grote Verdrukking, of de benauwdheid van Jakob dient tot tuchtiging van het volk Israël (Jer.30:7) en zal worden uitgevoerd door de koning van het noorden, de Assyriër (Jes.10:5) gesteund of in samenwerking met de koning uit het verre noorden Rusland (Gog) maar zal daaruit gered zal worden (vgl. Jer.30:7). Daarna zal door de komst van de Messias een einde worden gemaakt aan de vijanden van Israël die zijn opgetrokken naar Jeruzalem (Zach.14). Het overblijfsel van het volk Israël zal gered worden en het Vrederijk zal worden opgericht.
Wat voor zin heeft zo’n eindtijdscenario voor ons?
Tijdens het schrijven en het onderzoeken van de Bijbel over dit onderwerp kwam de vraag bij mij op: ‘wat voor nut hebben al die bijbelgegevens over de tijd die ná de Opname zullen plaatsvinden voor ons als we hier toch niet meer zijn?’ Zijn ze niet veel nuttiger voor hen die in die periode nog tot geloof komen? (Op.7:9-17). Want laten we eerlijk zijn, als de Heer Jezus zegt dat er ‘dan een grote Verdrukking zijn zal zoals er niet geweest is van het begin van de wereld af tot nu toe en er ook geenszins meer zal komen’, dan is dat niet iets om blij van te worden, toch? Wat is het dan goed de beloften van de Heer Jezus te kennen die ons leren dat wij gelovigen ‘niet gesteld zijn tot toorn’ en dat we ‘Hem mogen verwachten, Jezus, die ons redt van de komende toorn’ (1Thes.1:9; 5:9). Hij, de Heer Jezus, zal ons bewaren voor het uur van de verzoeking dat over het hele aardrijk zal komen om te verzoeken hen die op de aarde wonen’ (Op.3:10).
Bijbels eindtijdscenario
Nu het Bijbelse eindtijdscenario steeds dichterbij komt, krijgen we ook steeds meer zicht op de komende gebeurtenissen. Hoewel de oorlog in Oekraïne niets met een Bijbels eindtijdscenario te maken heeft, kan het er wel toe leiden. Dat wil zeggen, de aandacht van de wereldpolitiek zal zich steeds meer richten op het Midden-Oosten en met name naar het land Israël. En in dat scenario speelt Rusland, ‘de koning van het verre noorden’ een grote rol. De rol van een andere ‘eindtijdmacht’ is nog niet ter sprake gekomen en dat is Assur. Naast de ‘koning uit het verre noorden’ (Rusland) wordt ‘de koning van het noorden’ vermeld in de profetieën en dat is Assur (Dan.11:6,7,8,13,15,28,40). Het is niet met zekerheid te zeggen welke huidige macht achter Assur schuilgaat, maar veel uitleggers denken toch aan het huidige Iran en/of Syrië. De eerste vermelding van Assur vinden we in het boek Genesis waar hij als een van de zonen van Sem wordt genoemd (10:22; 1Kron.1:17). Assur of Assyrië lag ten noorden van Israël met als hoofdstad Nineve. Maar ook al eerder – vóór de zondeval – vinden we al een vermelding van Assur in het boek Genesis: ‘De naam van de derde rivier is Tigris; deze stroomt ten oosten van Assur’ (Gen.2:14). Assur is het volk dat vroeger tot tuchtiging van het zondige volk Israël werd gezonden, maar zal dat ook in de toekomst doen. ‘Wee Assur, die de roede van mijn toorn is en in welks hand mijn gramschap is als een stok’ (Jes.10:5). In 2 Koningen vinden we meerdere vermeldingen van de activiteiten van de koningen van Assyrië. Bijbels gezien staat Rusland in geen enkel opzicht in relatie met Israël. Maar er is wel een andere ‘koning van het Noorden’ (Dan.11:6,7,8,13,15,28,40), te onderscheiden van ‘de koning van het verre noorden’ (Ez.38:6,15; 39:2) die wel een geschiedenis heeft met Israël en dat is de Assyriër (Iran en/of Syrië), de oude vijand van Israël (Nahum 1:11). En deze ‘oude vijand’ is nog springlevend en zal in de eindtijd nog een belangrijke rol spelen zoals we zullen zien.
Het huidige Iran
Het zal wel niemand verrassen wanneer ik zeg dat Iran zijn bedreigingen ten opzichte van Israël zal waarmaken in de nabije toekomst, het heeft namelijk nooit onder stoelen of banken gestoken dat het Israël wil vernietigen. Daarom zorgde het nucleair programma van Iran voor veel onrust in de wereld. De regering van Iran stelde echter dat het eerste doel van het land het bouwen van kerncentrales is. Een ander genoemd doel is de productie van medische radio-isotopen, voor onder andere bestraling van kanker. In 2013 werd een akkoord bereikt volgens welk Iran zijn nucleaire activiteiten terugschroefde en controle toestond. Op 14 juli 2015 werd in Wenen het Joint Comprehensive Plan of Action (JCPOA) ondertekend. De sancties werden als uitvloeisel daarvan verlicht. In 2018 gaf de regering van de Verenigde Staten aan het akkoord niet te willen verlengen opdat het mogelijk zou worden nieuwe sancties op te leggen. De landen van de Europese Unie waren het daar niet mee eens. Als reactie hierop besloot Iran meer uranium te gaan verrijken. Het land stelde dat het zich niet meer aan de internationale overeenkomst over de beperking van zijn nucleaire programma hoefde te houden als andere partijen dat ook niet doen. We wachten af wat de besprekingen die nu in Wenen gehouden worden over de toekomst van het Iraans nucleair programma, maar de vrees voor het ontwikkelen kernwapens door Iran is reëel aanwezig.
Verdragen
We weten uit het verleden en heden wat plechtig gesloten verdragen waard zijn: ze worden vaak met voeten getreden! Het zijn tenslotte ook maar papiertjes die je zo kunt verscheuren. Het verdrag betreffende de mensenrechten, diverse militaire verdragen, verdrag op het verbod of beperking van kernwapens, verbod op het in voorraad hebben van chemische wapens, enz. zijn goed bedoelde pogingen om een vreedzame wereld te creëren en om het kwaad te beheersen, maar in de oorlog van Rusland tegen Oekraïne zien we wat ze waard zijn! In de eindtijd zal het in het land teruggekeerd overblijfsel van Israël een verbond sluiten met het hersteld Romeins rijk, onder druk van de omstandigheden in die tijd. Het verbond zal gesloten worden met het beest uit de zee; het hersteld Romeins rijk in samenwerking met de antichrist. Zo lezen we in het boek Daniël het volgende: ‘En hij zal het verbond voor velen zwaar maken, een week lang; in de helft van de week zal hij slachtoffer en spijsoffer doen ophouden’ (9:27) en er zal een ‘gruwel van de verwoesting’ worden opgericht (Mat.24:15v.). We lezen: ‘Omdat gij zegt: Wij hebben een verbond met de dood gesloten en met het dodenrijk een verdrag gemaakt; wanneer de voortstormende gesel doortrekt, zal hij ons niet bereiken, want wij hebben leugen tot onze schuilplaats gesteld en in bedrog ons verborgen’ (Jes.28:15). Maar die ‘veiligheid’ hield geen stand want wat zegt vers 18 ‘Dan zal uw verbond met de dood uitgewist worden en uw verdrag met het dodenrijk zal geen standhouden; wanneer de voortstormende gesel doortrekken zal, dan zult gij daardoor vertrapt worden’. Veiligheid is niet het mijden van gevaar of pogingen het te voorkomen, maar de nabijheid van God en dat zal het volk Israël moeten leren in de Grote Verdrukking. Met het aanvaarden van de Messias door Israël aan het einde van de Grote Verdrukking, als afsluiting van de laatste jaarweek van Daniël, zal de Zoon des mensen verschijnen (Mat.24:29v.; Zach.14).
De trits Rusland–Syrië–Iran
Eén van de gevolgen van de oorlog tegen Oekraïne is, dat Rusland, Syrië, Iran en ook China nader tot elkaar zijn gekomen, vanwege de keuze van het westen – Europa en de VS – om Rusland voor zijn optreden in Oekraïne te sanctioneren. De Russische invasie in Oekraïne, de stroeve onderhandelingen over een nieuw atoomverdrag met Iran en de beschuldigingen van genocide op de Oeigoeren in China zijn de voornaamste redenen voor de huidige spanningen. De Iraanse president Ebrahim Raisi probeert sinds zijn aantreden in juni 2021 de banden met Rusland en China aan te halen, om zo de positie van Iran te versterken. Raisi sprak met Poetin en de Iraanse minister van Buitenlandse Zaken ging naar China voor een bezoek. De laatste jaren zagen we al een toenemende invloed van Rusland in het Midden-Oosten. Ze zijn bondgenoot van Syrië en hebben vriendschappelijke betrekkingen met Turkije en China. De toenemende betrokkenheid van Rusland in het Midden-Oosten is bekend. Rusland beschikt over een helikopterbasis in Kamishli. Rusland heeft een permanente marinebasis in Syrië bij de stad Tartus en een permanente militaire basis bij Hemeimeem in de westelijke provincie Latakia. De plannen voor een tweede basis wijzen op de intentie van het Kremlin om de Russische militaire rol in het land verder uit te breiden. Sinds 2015 steunt het Russische leger president Assad in de strijd tegen de opstandelingen. Syrië ging in januari 2017 al akkoord met de permanente militaire Russische aanwezigheid in het land. Toen werd een overeenkomst ondertekend waarin de Russen het recht krijgen om 49 jaar in Tartus actief te zijn en voor altijd op de luchtmachtbasis Hmeimim. Door de aanwezigheid in Syrië is Rusland genaderd tot aan de grenzen van Israël!
Samenwerking tussen de Iran en Gog
De rol die de ‘koning van het verre noorden’ (Rusland) in de nabije toekomst zal spelen is mogelijke een ondersteunende of uitvoerende macht in de plannen van de Assyriër, de koning van het noorden (Iran/Syrië). Dat Rusland al eerder op die manier een rol heeft gespeeld in het Midden-Oosten was tijdens de burgeroorlog in Syrië die in 2011 begon. Iran en Rusland zijn deelnemers sinds 2015 op verzoek van de Syrische regering. Terwijl de Koerden in Noord-Syrië hulp kregen van het Syrische leger van president Assad om het Turkse offensief af te slaan, profileerde Rusland zich meer en meer als bemiddelaar in het conflict. De Russische president Poetin steunt het Syrische regime, maar heeft ook de Turkse president uitgenodigd voor gesprekken in Rusland. Nu de Amerikanen volledig van het toneel zijn verdwenen in het Midden-Oosten, trekt Rusland het laken naar zich toe. Rusland lijkt nu helemaal heer en meester te zijn in Syrië. Het Russische leger redde – samen met Iran – het regime van Assad van de ondergang in 2015. De aanhoudende steun voor Assad lijkt nu meer en meer vruchten af te werpen. Rusland zal bemiddelen tussen Syrië en Turkije en zal misschien uiteindelijk meebepalen over een verdeling in invloedssferen. Het Westen kijkt machteloos toe vanaf de zijlijn. Hoever de vriendschap met Syrië gaat zien we ook in de huidige oorlog in Oekraïne. Syrische huurlingen vechten aan Russische zijde: geharde, nietsontziende soldaten. De Russische president Vladimir Poetin noemt ze ‘vrijwilligers uit het Midden-Oosten’, die willen helpen bij de ‘speciale operatie’ in Oekraïne. Maar in werkelijkheid gaat het om geharde strijders, die tegen betaling worden geronseld in Syrië. Voor Poetin zijn die huurlingen heel belangrijk. Volgens de Russische minister Sergej Sjojgoe (Defensie) hebben zich al 16.000 vrijwilligers uit het Midden-Oosten gemeld om mee te vechten met door Rusland gesteund milities in het oosten van Oekraïne. Daarop reageerde Poetin instemmend: ‘Als er mensen zijn die vrijwillig, zonder betaling, willen komen helpen (…) dan moeten we er alles aan doen om ze te helpen om de gevechtszones te bereiken.’ Iran steunt Syrië vanwege het feit dat de president en zijn familie tot de sjiitische alawieten behoren. De banden met Rusland gaan terug tot ver in de tijd van de Sovjet-Unie. Rusland steunt Syrië vaak binnen de Verenigde Naties.
Israël
De neutrale houding van Israël ten opzichte van Oekraïne maakt duidelijk dat zij balanceren op een koord dat elk moment dreigt te bezwijken. Er wordt gezegd dat ze goede politieke banden met Rusland én met Oekraïne hebben en proberen een bemiddelende rol te spelen in het huidig conflict. Met het Russische leger dat in Syrië opereert, heeft Israël zijn reactie op de oorlog zorgvuldig in evenwicht gebracht. De Joodse staat geniet een status quo met Moskou, waardoor de Israëlische luchtmacht het Syrische luchtruim kan gebruiken om Iraanse operaties aan te vallen. Israël heeft een verrassend centrale rol op zich genomen in de bemiddeling tussen Moskou en Kiev, aangezien Bennett sinds het begin van de invasie verschillende oproepen van beide leiders kreeg. Zelensky ging zelfs zo ver om te zeggen dat vredesbesprekingen tussen Oekraïne en Rusland in Jeruzalem moeten worden gehouden.
Tenslotte
Het is niet mogelijk in kort bestek allerlei onderwerpen in dit artikel volledig uit te werken, daarvoor zijn sommige te gecompliceerd en verwijs ik u naar de bestaande literatuur. Een uitzondering wil ik maken met betrekking tot ‘de koning van het noorden’ de Assyriër waarover ik binnenkort een apart artikel hoop te schrijven, omdat dat onderwerp weinig bekend is in de eschatologische literatuur.
