Het Griekse woord ‘evangelie’ betekend ‘goed nieuws’ en werd in de antieke wereld gebruikt door de koeriers die het nieuws van stad tot stad brachten. Het was een grote eer om het goede nieuws te mogen verkondigen. Vier verschillende uitdrukkingen van het evangelie in het Nieuwe Testament verdienen onze aandacht.
Het Evangelie van het Koninkrijk
Dat is het goede nieuws dat God, als vervulling van het verbond met David (2Sam.7:16vv.), een koninkrijk opricht, dat in politiek en geestelijk opzicht joods is, maar universeel en waarover Gods Zoon, Davids erfgenaam Koning zou zijn en dat eeuwig (duizend jaar) zou duren als manifestatie van Gods rechtvaardig handelen met de mensheid.
Twee keer wordt deze vorm van het evangelie vermeld, de eerste keer in het verleden en slaat op de dienst van Johannes de doper, verdergezet door de Heer Jezus en de discipelen, maar dat eindigde met de verwerping door de Joden van hun Koning. De tweede verkondiging van dit evangelie zal in de toekomst zijn, tijdens de grote verdrukking, (Mat.24:14) en gaat onmiddellijk vooraf aan de komst van de Koning in heerlijkheid.
Het Evangelie van de genade van God
Dit is het goede nieuws dat de Heer Jezus, de verworpen Koning, is gestorven voor de zonden van de wereld, dat hij uit de doden is opgestaan voor onze gerechtigheid, en dat door Hem, allen die in Hem geloven gerechtvaardigd worden voor God. Deze vorm van het evangelie wordt op verschillende keren vermeld, telkens met andere woorden.
(1) Het is het evangelie ‘van God’ (Rom.1:1) omdat het voortkomt uit Gods liefde;
(2) Het evangelie ‘van Christus’ (2Kor.10:14) omdat het gegrond is op Jezus’ offer, en omdat Jezus de enige is in Wie we moeten geloven;
(3) Het evangelie van ‘de genade van God’ (Hand.20:24) omdat het hen bevrijd van de vloek van de wet;
(4) Het evangelie ‘van heerlijkheid’ (1Tim.1:11; 2Kor.4:4) omdat het gaat om Hem die in de heerlijkheid is, en die vele zonen tot heerlijkheid zou brengen (Heb.2:10);
(5) Het evangelie ‘van uw behoudenis’ (Ef.1:13) omdat het de ‘kracht van God is voor eenieder die gelooft’ (Rom.1:16);
(6) Het evangelie ‘van besnedenen en onbesneden’ (Gal.2:7) omdat het bevrijd van alle vormen en gebruiken;
(7) Het evangelie van ‘vrede’ (Ef.6:15) omdat door Christus vrede gemaakt wordt met God, en een innerlijke vrede tot stand brengt.
Het eeuwig Evangelie
Dit zal worden verkondigd aan de wereldbewoners in de Grote Verdrukking en gaat onmiddellijk vooraf aan de komst van Christus (Op.14:6, 13). Het is niet het evangelie van de genade en ook niet van het koninkrijk. Hoewel de boodschap er een is van oordeel, geen heil, is het goed nieuws voor Israël en voor hen die in de Grote Verdrukking zijn gered (Op.7:9-14; Luk.21:28; Ps.96:11-13; Jes.35:4-10).
Dat wat Paulus ‘mijn evangelie’ noemt (Rom.2:16)
Dit het evangelie van de genade van God in haar grootste ontwikkeling, want het sluit de openbaring in van de roeping van de Gemeente, haar gemeenschap, positie, voorrechten en verantwoordelijkheid. Het is een kenmerk van de waarheid in de brieven aan de Efeziërs en Kolossenzen, en is terug te vinden in alle geschriften van de apostel Paulus.
Er is ook een ‘ander evangelie’ (Gal.1:6; 2Kor.11:4) ‘dat geen ander is’, maar een verdraaiing van het evangelie van de genade van God, waartegen Paulus waarschuwt. Het heeft meerdere verleidelijke vormen, het verloochent voortdurend de volkomenheid van de genade om te behouden, en wil de genade vermengen met menselijke verdiensten. In Galatië was het de wet, in Kolosse de filosofie (Kol.2:8, 16-18).
