Inspiratie, toegepast op de Schrift betekent ‘door God geademd’ (ingegeven in 2 Tim.3:16-17) gelovend dat de woorden van de Heilige Schrift voortkomen uit God. ‘Alle Schrift is door God ingegeven’ en niet zoals sommige vertalingen weergeven: ‘Elk van God ingegeven Schriftwoord…’ Dat wekt de indruk dat er ook woorden in de Schrift zijn die niet door God zijn ingegeven. Vanaf het begin is het geloof van de kerk geweest dat ‘alle’ Schrift door God is ingegeven. Het woord ‘inspiratie’ komt uit het Latijn in de betekening van ‘ademen’ en wordt maar één keer gebruikt in het Nieuwe Testament in 2 Timotheüs 3:16. Het betekent: ‘ingegeven’ of ‘geademd’ door God. De Schrift vindt haar oorsprong niet in een mens maar bij God. Het is één van de meest wonderlijke daden van God geweest ons zijn Woord te geven. 2 Petrus 1:21 heeft met het tegenovergestelde maken, in plaats van de goddelijke kant zien we daar dat door menselijke activiteit de Schrift tot stand is gekomen. De Bijbelse schrijvers werden bewogen of gedragen door de Heilige Geest, zoals een schip door de wind. Elk woord van de Bijbel is daardoor ontstaan uit een tweeledig auteurschap – door de Heilige Geest en door menselijke auteurs, maar die laatste werden dan weer geïnspireerd door de Heilige Geest.
