Israël Actueel

Allisraël News van 3 januari 2025

Verslag van inval in geheime raketfabriek

Geheime infiltratie en een wereldschokkende ontploffing: hoe 120 IDF-commando’s de geheime raketfabriek van Iran in Syrië binnenvielen

‘Iran bouwde een ring van vuur aan de grenzen van Israël – we raakten zowel de ring als het hoofd’

Al het personeel van Israël News | Gepubliceerd: 3 januari 2025

Afgelopen september vestigden onbevestigde berichten voor het eerst de aandacht van de wereld op de mogelijkheid dat het Israëlische leger een ongelooflijk gevaarlijke en complexe operatie had uitgevoerd zo’n 200 km ten noorden van de grenzen van het land, diep op Syrisch grondgebied. Na eerder deze week te hebben bevestigd dat het inderdaad verantwoordelijk was voor de inval, hebben de Israel Defense Forces nu een hele reeks gedetailleerde informatie gepubliceerd, waaruit blijkt hoe zijn troepen in staat waren om de geheime fabriek te infiltreren die verborgen was onder een berg.

De nieuwe informatie corrigeerde ook enkele eerdere rapporten. De operatie had de codenaam “Many Roads”, niet “Deep Layer”, wat de naam was voor de vernietigde geheime faciliteit. De gedurfde operatie werd uitgevoerd op een zeer gevoelig punt in de oorlog – vóór de val van het Assad-regime en net voordat de IDF begon met het onthoofden en decimeren van Hezbollah. De site behoorde toe aan CERS, een onderzoeks- en productie-instituut dat belast was met de ontwikkeling van geavanceerde wapens, die de afgelopen jaren in toenemende mate waren overgenomen door de Iraanse IRGC en Hezbollah en voor hun doeleinden werden gebruikt.

Het Iraanse regime was van plan zijn aandacht te verleggen van het uitvoeren van wapenoverdrachten met behulp van konvooien over land door Syrië en Irak, die Israël talloze keren heeft getroffen, naar het produceren van wapens in beveiligde faciliteiten nabij de Libanese grens in Syrië, en het overbrengen van wapens naar Hezbollah van daaruit. Daarom werd gekozen voor de locatie in de buurt van de stad Masyaf, dicht bij de Libanese grens, en begon de bouw in 2017. De bouw van een productielijn tientallen meters onder een berg werd verondersteld elke Israëlische inmenging te voorkomen, en de korte afstand naar Libanon zou de mogelijkheden om de zendingen te treffen verder beperken.

Israël schat dat de fabriek, eenmaal operationeel, tot 300 raketten per jaar had kunnen produceren, waaronder zware ballistische raketten en precisiegeleide raketten. Ondanks vier Israëlische pogingen in de loop der jaren om de bouw te verstoren met luchtaanvallen, produceerde de fabriek haar eerste prototypes in augustus, slechts een maand voor de Israëlische operatie. Israël schatte dat zodra de bouw voltooid was en de productie op gang was, de veiligheid op de locatie enorm zou worden verhoogd. Daarom herkende de Israëlische inlichtingendienst een kans die de IDF in staat stelde om de bijna operationele fabriek te vernietigen, met al zijn kritieke en dure infrastructuur die er al in zat, terwijl deze nog slechts licht werd bewaakt. “Als we wat langer hadden gewacht met de executie, was het misschien al te laat geweest, of zou de hele operatie er compleet anders hebben uitgezien”, vertelde een IDF-bron aan Army Radio.

Na een training van ongeveer twee maanden gingen 120 elitejagers van het Shaldag-commando van de luchtmacht en de 669 zoek- en reddingseenheden aan boord van vier CH-53 “Yasour”-helikopters en gingen op weg naar de kust. Ze werden vergezeld door een troepenmacht van ongeveer 70 vliegtuigen, waaronder gevechtshelikopters, straaljagers en drones, evenals transport-, inlichtingen- en tankvliegtuigen.

Na anderhalf uur over de Middellandse Zee te hebben gevlogen, infiltreerden de helikopters boven de Syrische kust en vlogen ze slechts zo’n 18 meter (60 voet) boven de golven om de zware concentratie van radarsystemen in het gebied te ontwijken. “De helikopters scheerden over het oppervlak van de zee”, vertelde een hoge luchtmacht-functionaris aan Army Radio. Na 18 minuten te hebben gevlogen, arriveerde de troepenmacht in de buurt van Masyaf, “een hermetisch beschermd gebied”, volgens een IDF-inlichtingenofficier die betrokken was bij de planning. “De Syriërs definieerden het als het op één na belangrijkste verdedigingsgebied na Damascus. Omdat we laag vlogen, vormden niet alleen grond-luchtraketten een bedreiging, maar ook antitankraketten die vanaf de grond op ons konden worden afgevuurd”, legde hij uit. De helikopters landden in de buurt van de site, te midden van een zware golf van luchtaanvallen die bedoeld waren om de Syriërs en Iraniërs ervan te overtuigen dat dit “gewoon een andere” golf van Israëlische aanvallen in het gebied was. “We zagen de explosies vanuit de lucht toen we boven de bergen waren op weg naar het land”, vertelde een van de commandanten die deelnam aan de operatie. De aanvallen snijden ook toegangsroutes af om te voorkomen dat versterkingen de Israëlische troepenmacht aanvallen.

Vanaf dat moment tikte de klok door. “We deden alles op de vlucht, we realiseerden ons dat we snel moesten zijn omdat er niet veel tijd is”, zei een van de commandanten. “Inlichtingen schatten dat binnen twee en een half uur een hele Syrische divisie, honderden strijders, ter plaatse zou kunnen komen. Daarom was de tijd die ons was toegewezen om ter plaatse te zijn hooguit twee en een half uur.”

De Israëlische strijdmacht was verdeeld in vier squadrons: het eerste squadron kreeg de taak om de omgeving te beveiligen, het tweede om in te breken in de fabriek, het derde squadron om het te saboteren, en het vierde squadron, bestaande uit 669 strijders, bleef bij de helikopters en bereidde zich voor om potentiële slachtoffers te redden en te behandelen. Het eerste team van zo’n 50 jagers waaierde uit om het gebied te isoleren en bedreigingen snel te neutraliseren, waardoor het tweede team de fabriek kon infiltreren. Het werd bewaakt door slechts ongeveer 30 Syrische soldaten, die snel werden uitgeschakeld. Het eerste team nam vervolgens een post in op een heuvel met uitzicht op het gebied en lanceerde een drone om de ruimte te observeren en veilig te stellen. Het tweede team moest de drie grote en afgesloten fabrieksingangen afbreken voordat de sabotageploeg, gebukt onder de zware explosieven en ander materieel, arriveerde.

Na bijna 50 minuten slaagde het tweede team erin de administratieve ingang te openen, voordat ze de twee industriële poorten van binnenuit benaderden en ook afbraken. Voor deze taak gebruikten ze vorkheftrucks die zich in de fabriek bevonden. De Israëlische inlichtingendienst was van tevoren op de hoogte van de vorkheftrucks en Shaldag-jagers waren speciaal gestuurd om vorkheftruckcertificeringen te ontvangen als onderdeel van de voorbereidingen. “Ik voelde me meteen thuis”, vertelde een van de strijders later aan de inlichtingenofficier die de leiding had over de operatie. “Net zoals je me vertelde, wist ik hoe de plek eruit zag, waar de mixers waren en waar ik de ladingen moest plaatsen.” Ze begonnen explosieven in de hele fabriek te plaatsen, vooral op de drie ‘planeetmengers’, die cruciale componenten zijn bij de productie van raketbrandstof. Hiervoor gebruikten ze een kleine ATV die ze in de helikopters hadden gebracht om het proces van het plaatsen van de ladingen rond de fabriek te versnellen.

Onderweg verzamelden ze ook gevoelig inlichtingenmateriaal. Nadat ze hun taken hadden voltooid, gingen de soldaten snel weg en de hoofdsaboteur van Shaldag liet de fabriek ontploffen terwijl ze nog op de grond lagen. “We zagen de explosie met onze ogen, we voelden het als een kleine aardbeving”, zei een van de commandanten. Inclusief explosieven die al in de fabriek waren, werd ongeveer een ton explosief materiaal tot ontploffing gebracht in een aardschokkende ontploffing.

Na ongeveer anderhalf uur op de grond steeg de strijdmacht weer op, zonder ook maar één soldaat te verliezen. Bijna een uur later arriveerden honderden Syrische soldaten op de locatie, wat het potentiële gevaar voor de kleine commando-eenheid benadrukte. De operatie werd op de grond geleid door de commandant van de Special Forces-vleugel van de luchtmacht, een officier met de rang van kolonel, evenals de commandant van Shaldag, luitenant-kolonel. B.

Volgens de IDF kostte het de Syriërs en de Iraniërs enkele dagen om te begrijpen wat er gebeurde in hun geheime faciliteit in de berg in Masyaf. Na de luchtaanvallen van de IDF in Syrië, Libanon en Iran in de afgelopen maanden, schat Israël dat er helemaal geen geavanceerde raketproductiecapaciteiten meer zijn in Syrië en Libanon, terwijl de capaciteiten van Iran aanzienlijk zijn beschadigd. “De actie van de Shaldag-eenheid diep in Syrië sluit zich aan bij een reeks gedurfde acties die de IDF de afgelopen maanden heeft uitgevoerd vanuit de Gazastrook, naar Dahiyeh in Beiroet en naar Iran, met als doel de raketproductiecapaciteiten van de Iraanse as te vernietigen”, zei IDF-stafchef luitenant-generaal. Herzi Halevi.

“Iran heeft jarenlang een ring van vuur en raketten ingesteld aan de grenzen van de staat Israël, en we hebben zowel de ring als het hoofd geraakt”, voegde hij eraan toe. Sommige van deze capaciteiten bestaan nog steeds onder de Houthi-terroristen in Jemen, maar een hoge IDF-officier beweerde: “Wij zullen er ook komen.”

Al het personeel van Israel News

De All Israel News Staff is een team van journalisten in Israël.

______________________________________________________________________________