Vraag en Antwoord

‘Ontslapen heiligen’ (Mat.27:52-54)

Nummer 35

‘En zie, het voorhangsel van het tempelhuis scheurde van boven naar beneden in tweeën; en de aarde beefde en de rotsen scheurden. En de graven werden geopend en vele lichamen van de ontslapen heiligen werden opgewekt; en zij gingen uit de graven na zijn opwekking en kwamen in de heilige stad, en verschenen aan velen’

Inleiding

Een gedeelte uit het Nieuwe Testament dat veel vragen oproept, meer dan beantwoord kunnen worden. Om welke heilige gaat het hier oudtestamentische of nieuwtestamentische gelovigen? Hoe kan het dat ze bij Jezus’ sterven opgewekt worden en pas na zijn opwekking uit de graven gingen? Wat is er met hen verder gebeurt? Aan wie zijn ze verschenen en waarom hebben we daar geen informatie over? Waren het verschijningen zoals Samuël in 1Sam.28:13-14, of zoals Mozes en Elia op de berg der verheerlijking (Mat.17:3). Er zijn een aantal mogelijke verklaringen maar niet één is doorslaggevend.

Eerste uitleg

We zien bij het sterven van onze Heer grote tekenen gebeuren: het voorhangsel in de tempel scheurde, de aarde beefde, rotsen scheurden, en dan zien we ook dat de graven werden geopend en dat veel ontslapen heiligen werden opgewekt. Deze bijzondere gebeurtenissen wijzen erop dat Jezus de gevangenis gevangen had genomen (vgl. Ef.4:8) en dus de macht van de dood door Zijn dood had tenietgedaan. Let wel op dat de opstanding van deze heiligen niet direct gebeurde toen Jezus stierf, maar dat ze na Jezus’ opstanding verschenen (vers 53). Zij konden Hem niet voorgaan want Hij was immers de eersteling van hen die ontslapen zijn (1Kor.15:20). Let ook op dat niet alle ontslapen heiligen uit hun graven kwamen maar dat er sprake is van ‘vele’ lichamen.

De dood was nu verslonden: ‘Waar is, dood, uw prikkel? Waar is dood, uw overwinning? De prikkel nu van de dood is de zonde, en de kracht van de zonde is de wet. Maar God zij dank, die ons de overwinning geeft door onze Heer Jezus Christus’ (1Kor.15:54-57). Door Jezus’ dood was de verlossing volbracht en is de opstanding mogelijk gemaakt. De opstanding van deze heiligen is een heerlijke voorgebeurtenis van de eerste opstanding en zij vormen daar blijkbaar de eerstelingen van. Deze opgestane heiligen gingen Jeruzalem binnen en verschenen aan velen.

Tweede uitleg

Mattheüs impliceert dat de aardbeving (vs.51), zelf een symbool van oordeel en goddelijke glorie, het middel was om zowel het voorhangsel te doen scheuren als de graven te openen. Maar de opstanding van ‘de ontslapen heiligen’ blijft moeilijk te begrijpen. Misschien is de beste verklaring om een punt te zetten achter ‘En de graven werden geopend’, zodat de woorden die volgen een tussenzin vormen in het vervolg van het verhaal. Met de opstanding van ‘de ontslapen heiligen’ begint dan een nieuwe zin die alleen verband houdt met de opstanding van Jezus. Het is niet de bedoeling van Mattheüs dat zijn lezers denken dat deze mensen opstonden toen Jezus stierf en daarna in hun graven wachtten tot Paaszondag voordat ze zichzelf vertoonden. In plaats daarvan werden ze tot leven gewekt op hetzelfde moment als Jezus.

De taal impliceert dat deze heiligen bepaalde bekende oudtestamentische joodse gelovigen en martelaren waren. Als dat zo is, dan vertelt Mattheüs ons dat de opstanding van mensen die vóór Jezus de Messias leefden net zo afhankelijk zijn van Jezus’ triomf over de dood en de opstanding van degenen die na hen komen.

Tenslotte

Jezus verscheen aan velen ná Zijn opstanding en vóór Zijn hemelvaart (Mark.16:9, 12; Luk.24:13-35, 36-49; Joh.2026; 21:1-23). De vragen die we al gesteld hebben: – Wie waren die heiligen? Wat gebeurde er verder met hen? Aan wie verschenen zij en met welk doel? Waar zijn ze nu? – zijn niet te beantwoorden. De Schrift zwijgt erover, en waar de Schrift zwijgt moeten ook wij zwijgen.

__________________________________________________________________________________________________________________________________________