‘Geloven in crisistijden’ is mogelijk want, ‘al wat uit God geboren is, overwint de wereld; en dit is de overwinning, die de wereld overwonnen heeft: ons geloof’ (1Joh.5:4)
Inleiding
Voormalig minister van buitenlandse zaken van de VS, Henry Kissinger schijnt eens gezegd te hebben: ‘Deze week kan er geen crisis komen, want mijn agenda is al vol!’ In diezelfde week kwam het bekende ‘Watergate’ schandaal dat leidde tot zijn aftreden! Crisissen komen, of onze agenda nu volgeboekt is of niet. Misschien was uw agenda ook vol in februari 2022, maar de crisis kwam toch, Rusland viel Oekraïne binnen met alle gevolgen van dien, ook voor u en mij!
De dagen van Noach worden door de Heer Jezus vergeleken met een crisistijd. Een tijd die voorafgaat aan zijn komst om deze wereld te oordelen. Het zal voor de mensen van deze wereld ook een onverwachte komst zijn, want: ‘Terwijl zij zeggen: het is (alles) vrede en rust, overkomt hun, als de weeën een zwangere vrouw, een plotseling verderf, en zij zullen geenszins ontkomen’ (1Thes.5:3). ‘Want zoals het was in de dagen van Noach, zo zal de komst van de Zoon des mensen zijn. Want zoals zij in [die] dagen vóór de zondvloed waren, etende en drinkende, huwende en ten huwelijk gevende, tot op de dag, waarop Noach in de ark ging, en zij niets bemerkten, eer de zondvloed kwam en hen allen wegnam, zo zal ook de komst van de Zoon des mensen zijn’ (Mat.24:37-39).
Een crisistijd vraagt ook om prioriteiten te stellen en dat niet alleen op het vlak van de economie, maar ook in uw persoonlijk leven als gelovige. We zullen moeten leren omgaan met situaties die we voorheen niet kenden. Een stap terugzetten is altijd moeilijk, vooral nadat we decennia van een redelijke welvaart hebben kunnen genieten. Een herbezinning is noodzakelijk. Leven in een eindtijd of crisistijd brengt ook vragen met zich mee en een aantal willen we in dit artikel belichten en pogen daarop een antwoord te geven.
Leven we nu in de eindtijd?
Op de opmerking ‘dat het eindtijd is’ hoor je vaak als reactie, dat is al zo vaak gezegd en oorlogen en hongersnoden zijn er altijd geweest’, dus ik neem dat maar met een korreltje zout! Ik zou daartegenover willen stellen dat niet alleen uiterlijke signalen – de tekenen der tijden – ons zeggen dat we in de eindtijd leven, maar ook de Schrift leert ons dat. De apostel Paulus schreef aan de gelovigen te Korinthe het volgende: ‘Al deze dingen nu zijn hun overkomen als voorbeelden en zijn beschreven tot waarschuwing voor ons, op wie de einden van de eeuwen zijn gekomen’ (1Kor.10:11). Dat wijst op de vervulling van de eerdere eeuwen (fasen of bedelingen) in de heilsgeschiedenis. Vandaar dat de schrijver van de brief aan de Hebreeën ook kon zeggen: ‘Nadat God vroeger vele malen en op vele wijzen tot de vaderen gesproken had in de profeten, heeft Hij in het laatst van deze dagen tot ons gesproken in de Zoon’ (Heb.1:1). De Heer Jezus is ‘eenmaal in de voleinding van de eeuwen geopenbaard om de zonde af te schaffen’ (Heb.9:26).
Dat we in de eindtijd leveren blijkt ook uit een aantal gebeurtenissen, die uniek zijn in de geschiedenis, dat wil zeggen ze hebben nog niet eerder plaatsgevonden, en zijn allemaal gebeurd ná de Tweede wereldoorlog. Ik noem er hier vijf: (1) Het ontstaan van de staat Israël in 1948; (2) De aanzet tot het ontstaan van een herstel van het oude Romeinse rijk waarvan de Europese Unie een voorloper mag zijn; (3) De verovering van West Jeruzalem in 1967 dat daardoor weer onder Israëlisch gezag werd gesteld; (4) Daarmee gepaard gaand het ontstaan van een groep Messias-belijdende Joden in Israël; (5) En tenslotte het enorme verval van het Christendom niet alleen in daling van aantallen kerkbezoekers maar ook in kwantiteit; (6) En tot slot zou je nog kunnen zeggen, de verloedering van de maatschappij ten gevolge wereld die zichzelf tot norm is geworden en de beginselen van Gods Woord terzijde heeft gesteld.
Deze twee redenen – de Schrift en de hier vermelde zes gebeurtenissen – mogen voldoende zijn om met zekerheid te kunnen zeggen dat we in dé eindtijd leven die voorafgaat aan de komst van de heer Jezus!
Is geloven in eindtijd nog wel mogelijk?
Eindtijd of niet, crisis of geen crisis geloven is altijd mogelijk, maar het betekend wel dat we onszelf prioriteiten moeten stellen. Zo schrijft de apostel Johannes aan het slot van de Openbaring: ‘Laat hij die onrecht doet, nog meer onrecht doen; en die vuil is, zich nog vuiler maken; en die rechtvaardig is, nog meer gerechtigheid doen; en die heilig is zich nog meer heiligen’ (Op.22:11). In één generatie is onze wereld enorm verandert, vooral zij die net ná de tweede wereldoorlog geboren zijn, zoals ondergetekende hebben dat van nabij mogen meemaken. Dat heeft ons als westerse wereld ook veel voorspoed gegeven, maar dat weegt mijns inziens helaas niet op tegen de nadelen! We leven nu in een seculiere wereld en maatschappij, terwijl er enige decennia geleden nog gesproken werd over christelijk Europa. Dat vergt ook van ons als christen een heroriëntering en ons af te vragen of we nog in het geloof zijn en niet meegezogen zijn in de veranderde wereld. Zoals de apostel Paulus zegt: ‘Onderzoekt dan uzelf of u in het geloof bent; beproeft uzelf’ (2Kor.13:5).
‘Door het geloof heeft Noach, toen hij een Goddelijke aanwijzing ontvangen had over de dingen die nog niet gezien werd, eerbiedig een ark gereedgemaakt tot behoudenis van zijn huis’ (Heb.11:7). Noach heeft de ‘bui’ zien hangen, en zich voorbereid op de dingen en de tijd die zou komen. Wanneer geloven dat we leven in de eindtijd en dat Jezus’ komst voor de deur staat dan dienen ook wij ons daarop voor te bereiden. Want: ‘Wie deze hoop op Hem heeft reinigt zich, zoals Hij rein is’ (1Joh.3:3).
En wat met onze kinderen?
Het is een veel voorkomende en begrijpelijke vraag wat er gebeuren zal met onze kinderen, kleinkinderen, familieleden of vrienden, nadat de Heer Jezus gekomen is om zijn Gemeente thuis te halen (Joh.14:1-3). Maar dat is een vraag die je altijd kunt stellen, want wat als je kind, kleinkind, familielid of vriend sterft zonder dat hij of zij een beslissing voor Christus heeft genomen? Mogelijk heeft Noach zich ook die vraag gesteld, en heeft gedaan wat hij kon doen: ‘Door het geloof heeft hij eerbiedig een ark toebereid tot redding van zijn huisgezin’ (Heb.11:7). Vooral in onze westerse wereld is het voor jongeren moeilijk om zich staande te houden in hun geloof, als ze al gelovig zijn! Het is dus heel belangrijk voor gelovige ouders om naast ze gaan staan en ze op een passende manier in hun geloof te begeleiden. Misschien mogen we ook een beroep doen op de volgende tekst: ‘En zij zeiden: Stel uw vertrouwen op de Here Jezus en gij zult behouden worden, gij en uw huis’ (Hand.16:31). Dat is een belofte, maar dat mag niet tekortdoen aan onze verantwoordelijkheid uiteraard!
Is er nog een tweede kans? Die vraag horen we ook vaak. Men verwijst dan vaak naar Openbaring 7 waar we lezen over ‘Een grote menigte die niemand kon tellen, uit elke natie en alle geslachten en volken en talen’ die uit de Grote Verdrukking komen (Op.7:9,14). Bewijsteksten voor een tweede kans nadat iemand gestorven is zijn er niet, daarover is de Schrift duidelijk! ‘Het is de mensen beschikt om éénmaal te sterven, en daarna het oordeel’ (Heb.9:27). De komst van de Heer Jezus voor de Gemeente, de Opname, zal wellicht veel mensen die daarvan gehoord hebben, of gelovigen gekend hebben die plots verdwenen zijn, aan het denken zetten. Maar over welke mensen hebben we het? Van ongelovigen die het evangelie bewust hebben afgewezen zegt de Schrift, ‘dat zij verloren gaan, omdat zij de liefde tot de waarheid niet hebben aangenomen om behouden te worden (2Thes.2:10). We moeten dus denken aan anderen die ná de Opname in kennis zouden kunnen komen met het evangelie van het Koninkrijk dat over de hele wereld gepredikt zal worden (Mat.24:14).
Wanneer mogen de komst van de Heer Jezus verwachten?
We dienen twee (weder-) komsten van de Heer Jezus te onderscheiden in de Schrift: (1) de Opname, de komst van de Heer Jezus voor de Gemeente, en (2) de komst van de Heer Jezus voor Israël en de volken. De eerste zal plaatsvinden vóór, de tweede ná de laatste jaarweek (Dan.9). De eerste kan elk moment plaatsvinden, aan de tweede gaan tekenen vooraf. Van beiden kan echter gezegd worden: ‘Van die dag of dat uur echter weet niemand, ook de engelen in de hemel niet, ook de Zoon niet, behalve de Vader’ (Mark.13:32).
De visie dat de Opname elk moment kan plaatsvinden wordt door meerdere Bijbelteksten ondersteund. Denken we maar aan de woorden van de apostel, die spreekt van ‘wij de levenden die overblijven tot de komst van de Heer, zullen de ontslapenen geenszins voorgaan’ (1Thes.4:15,17). De gelovigen van de Gemeente hebben de belofte dat ‘ze bewaard zullen worden voor het uur van de verzoeking dat over het hele aardrijk zal komen’ (Op.3:10). Het zal een ‘onzichtbare’ komst zijn, voor de wereld verborgen (1Kor.15:51-52). De komst van Christus voor Israël en de volken gaat gepaard met oordelen, de dag van de Heer en zal zichtbaar zijn. Hij zal daar weerkomen vanwaar Hij vertrokken is, de Olijfberg, zoals al in het Oude Testament is voorzegt (Hand.1:11; Zach.14:3). Elders op mijn website kunt u wel meer informatie vinden over deze twee verschillende wederkomsten.
Hoe dan ook: ‘Weest ook u gereed, want op een uur dat u het, niet vermoedt, komt de Zoon des mensen (Luk.12:40). De Heer vertraagd de belofte niet zoals sommigen het voor traagheid houden, maar Hij is lankmoedig over u, daar Hij niet wil dat iemand verloren gaat, maar dat allen tot bekering komen’ (2Petr.3:9). De vraag is: Bent u bereid Hem te ontmoeten? In elk geval de Heer Jezus komt op tijd, Zijn tijd! En misschien wel vandaag! ‘Zie, Ik kom spoedig!’ (Op.22:12).
En wat kunnen we doen tot het zover is?
We gaan niet in een hoekje, met een boekje zitten en wachten de Heer komt, dat is duidelijk. Noach bouwde aan de ark tot op het moment dat hij erin ging (Mat.24:39). De Heer Jezus zei tegen zijn tien slaven: ‘Doet zaken totdat Ik kom’ (Luk.19:13). Nee, een eindtijd of crisistijd zoals u wilt, is geen tijd om stil te zitten, en de profetie heeft niet als doel te speculeren, maar om ons te motiveren! De wereld staat letterlijk en figuurlijk in brand, en zouden wij zwijgen? (2Kon.7:9). ‘Laten uw lendenen omgord en uw lampen brandend zijn, en weest u gelijk aan mensen die op hun wachten, wanneer hij terugkomst van de bruiloft, om als hij komt en klopt, hem terstond open te doen’. Dat is de oproep van de Heer Jezus in de gelijkenis over de waakzame slaven in Lukas 12:35).
Jakobus, de halfbroer van de Heer Jezus, leefde in de begintijd van de Gemeente, maar heeft ons wel aanwijzingen gegeven in verband met de komst van de Heer, die wij, levend in de eindtijd, ter harte kunnen nemen. ‘Hebt dan geduld, broeders, tot de komst van de Heer. Zie, de landman wacht op de kostelijke vrucht van het land en heeft er geduld mee, totdat deze de vroege en late regen ontvangt. Hebt ook u geduld, sterkt uw harten, want de komst van de Heer is nabij. Zucht niet tegen elkaar, broeders, opdat u niet geoordeeld wordt. Zie, de Rechter staat voor de deur. Broeders, neemt als voorbeeld van het lijden en het geduld de profeten, die in de naam van de Heer gesproken hebben. Zie, wij prijzen hen gelukkig die volhard hebben. U hebt van de volharding van Job gehoord, en u hebt uit het einde van de Heer gezien dat de Heer vol genegenheid en ontferming is’ (Jak.5:7-11).
Tenslotte
Nee, alle vragen zijn niet gesteld en ook de antwoorden zullen mogelijk niet voldoende zijn. We weten niet hoe het verder zal gaan in deze wereld, naarmate we dichter bij de komst van de Heer komen zal het moeilijker worden. Als we om ons heen kijken is het vooruitzicht donker, kijken we omhoog zien we het licht van de morgenster als schijnen (2Petr.1:19). We hebben dan ook veel wijsheid nodig om antwoord te kunnen geven op de vragen waarmee we dan zitten, op onze weg naar Huis!
