Nieuwe Testament – Handelingen

                                    Paulus in Athene

                              Handelingen 17:24-31

                      ‘Welke God verkondigen wij?’

Inleiding

We volgen de apostel op zijn reis en we zien hem in drie verschillende steden, en zien drie verschillende reacties op zijn verkondiging.

Thessalonika: Tegenstand (17:1-9)

Het nieuwe wordt afgewezen.

De Joden stelden geen belang in het nieuwe geloof of de ‘andere koning’ die Paulus predikte, maar de godsdienstigen uit de heidenen namen het evangelie aan en werden gered. In 1 Thessalonikers 1 leest u hoe ze veranderd waren.

Berea: Openheid (17:10-14)

Het nieuwe wordt onderzocht.

In de volgende stad ging het precies andersom. De Joden in Berea namen de tijd om het bewijsmateriaal te onderzoeken en de Schriften te bestuderen. Er zijn edele mensen onder elk volk, en God weet wie dat zijn.

Athene: Diverse reacties (17:16-34)

Het nieuwe wordt gezocht.

De mensen in Athene ‘besteedden hun tijd voor niets anders dan om iets nieuws te zeggen of te horen’ (vs.21). Wat lijkt dat op de wereld van vandaag! De zoektocht naar nieuwigheid stelt het zoeken naar de waarheid in de schaduw. Paulus’ rede was een meesterstuk van tact en onderwijs, en er kwamen enkelen tot geloof. Paulus bood hun ‘nieuwheid van leven’ door de opstanding (Rom.6:4), en de meeste van de toehoorders wezen die af.

(1) God is de Schepper (17:24)

De Grieken hielden er verschillende theorieën op na betreffende het ontstaan van de wereld. We hoeven maar te denken aan de ideeën daarover bij de eerste filosofen. Paulus geeft duidelijk aan dat de God die hij verkondigd, de Schepper is van hemel en aarde en dat Hij niet leeft in met handen gemaakte tempels.

(2) God is de Verzorger (17:25)

God geeft aan allen leven en adem. God is niet slechts de Schepper van de wereld maar ook de Onderhouder ervan. We hebben dat al eerder gezien in Hand.14:16-17. Aan Timotheüs schrijft de apostel Paulus: “dat wij onze hoop gevestigd hebben op de levende God, Die een Onderhouder is van alle mensen, het meest van de gelovigen”, “God, Die alles in leven houdt” (1 Tim.4:10-11, 13).

(3) God is de Bestuurder (17:26-29)

‘God regeert!’ (Spr.815-16) God heeft de grenzen der volkeren vastgesteld, lezen we Dt.32:8. Door Gods bestuur over de volkeren zoekt Hij wegen om de mensen te bereiken zodat ze Hem zouden vinden. Paulus citeert zelfs een Griekse dichter om aan te tonen dat God Onderhouder en Gever van het leven is. Het houdt niet in dat deze Griekse dichter geïnspireerd was, maar eerder dat zijn standpunt in overeenstemming was met de Goddelijke waarheid.

(4) God is de Redder en Rechter (17:30-34)

God is niet in oorlog met de mensen, maar de mensen zijn in oorlog met God!

We denken met kerst aan het feit dat God ‘vrede op aarde’ heeft laten verkondigen door de engelen. God wil niet dat er iemand verloren gaat. Met al hun wijsheid en cultuur zijn de Grieken niet in staat geweest God te vinden (1 Kor.1:18vv.). Maar God heeft in Christus ons opgezocht. “Wie mij ijverig (of: ernstig) zoeken, zullen Mij vinden.” (Spr.8:17).

____________________________________________________________________________________________________